Νεράιδες,ξωτικά Αερικά

Νεράιδες

Λέγονται και Ανεράιδες ή Ανεράδες. Το όνομά τους προέρχεται από τις Νηρηίδες, τις θαλάσσιες νύμφες που ταυτίστηκαν με τις Νύμφες των πηγών. Σε διάφορα μέρη της Ελλάδας οι Νεράιδες γίνονται Ξωτικά, Αγερικά, Ανεμικές, Ξωνέρια, Κυράδες, Καλομοίρες, Καλούδες. Εμφανίζονται στα σπήλαια, στις πηγές, κοντά στα πηγάδια, στα ποτάμια αλλά και στους αγρούς και στα αλώνια. Διακρίνονται επίσης σε τοπικές και ξενικές. Οι τοπικές είναι καλές και προστατεύουν τους συντοπίτες τους, ενώ οι ξενικές είναι επικίνδυνες. Οι όμορφες Νεράιδες με μακριά μαλλιά και λευκά φορέματα είναι καλόγνωμες, αν και μπορούν να γίνουν επικίνδυνες. Οι άσχημες και μαυροντυμένες είναι πάντα κακές. Για τους Σαρακατσάνους οι λευκοντυμένες νεράιδες ζουν στις πηγές και τα ρέματα και το σούρουπο μπορεί κανείς να ακούσει τα γέλια τους. Οι μαυροφορεμένες κατοικούν στα σκοτεινά σημεία και τις χαράδρες των βουνών. Οι Νεράιδες μιλούν τη δική τους γλώσσα, που η ελληνική παράδοση ονόμασε «τα γεραγιδίστικα». Συνηθίζουν να φωνάζουν τους περαστικούς και, αν κάποιος ξεγελαστεί και τους απαντήσει, χάνει τη φωνή του. Αυτές που βρίσκονται στις ιαματικές πηγές θεραπεύουν μόνο όσους προσέρχονται σιωπηλοί με φόβο και σεβασμό. Εμφανίζονται συνήθως τα μεσάνυχτα και τα πειράγματά τους βλάπτουν τους θνητούς που πρέπει να τις αποφεύγουν. Μπορούν να γίνουν επικίνδυνες και να μεταμορφώσουν τους ανθρώπους ή να τους πάρουν τα λογικά, ακόμα και να προκαλέσουν το θάνατο. Και για τις μητέρες είναι επίσης επικίνδυνες, γιατί «αλλάζουν τα παιδιά». Αρπάζουν τα όμορφα και υγιή μωρά και στη θέση τους βάζουν άσχημα και παραμορφωμένα, που ονομάζονται «γεραγιδόσποροι» ή τα «μιλιγανοπαίδια»

Η επιστημονική άποψη για τους νεραϊδόκυκλους είναι ότι δημιουργούνται από δράση μυκήτων. Η άποψη της παράδοσης όμως είναι ότι οι κύκλοι αυτοί σχηματίζονται σε μέρη που μαζεύονται νεράιδες, οι οποίες συνηθίζουν να κλείνουν τις συναντήσεις τους, με ένα κυκλικό χορό, που αφήνει τα ίχνη του στη γη. Στο Sussex οι νεραϊδόκυκλοι ονομάζονται "ίχνη μαγισσών", ενώ στο Devonshire πιστεύουν ότι οι νεράιδες ιππεύουν νεαρά άλογα τη νύχτα και τρέχουν σχηματίζοντας κύκλους. Όσα ζωντανά βρίσκονται αναμαλλιασμένα το πρωί, θεωρούν ότι τα χρησιμοποίησαν οι νεράιδες τη νύχτα. Οι νεραϊδόκυκλοι είχαν μαγικές ιδιότητες που ευνοούσαν τη μαντική ή την καλοτυχία - όπως πιστεύουν κάποιοι αγρότες που τους βρίσκουν στα χωράφια τους. Άλλοι πάλι πιστεύουν ακριβώς το αντίθετο, αναμένοντας κακοτυχίες. Στη Σκοτία υπάρχει η παράδοση ότι αν μια παρθένα πλυθεί με δροσοσταλίδες πρωινών του Μαΐου θα γίνει πιο όμορφή, αλλά αν τύχει να πλυθεί μέσα σ' ένα νεραϊδόκυκλο θα γίνει αντίθετα πιο άσχημη και θα μεταμορφωθεί σε μια κακάσχημη γριά.

Ξωτικα

Τα ξωτικά είναι μυθικά πλάσματα της Σκανδιναβικής μυθολογίας, που επέζησαν στις λαϊκές παραδόσεις της βόρειας Ευρώπης. Αρχικά ως γένος ελάσσονων θεών της φύσης και της γονιμότητας, τα ξωτικά απεικονίζονται συχνά σαν φαινομενικά νεαροί άντρες και γυναίκες εξαίσιας ομορφιάς που ζουν σε δάση και άλλες φυσικές περιοχές, υπογείως, ή σε κρύπτες. Περιγράφονται σαν υπεραιωνόβια ή αθάνατα πλάσματα και τους αποδίδουν μαγικές δυνάμεις. Ακολουθώντας την επιτυχία του έπους του Τόλκιν Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών, τα ξωτικά έγιναν κλασικοί χαρακτήρες της σύγχρονης φανταστικής λογοτεχνίας. O Τόλκιν χρησιμοποίησε τον όρο "ξωτικά" ως συμβατική απόδοση της ονομασίας των "πρωτόπλαστων όντων" του κόσμου του. Τα πλάσματα αυτά διευκρινίζεται ότι έχουν περισσότερα κοινά με τους ανθρώπους (Εdain) παρά με τα πνευματικά όντα, τους Maiar και τους Valar, μοιάζοντας περισσότερο με εξιδανικεύσεις της ανθρώπινης φύσης.

Τα Αερικά (Pixies) είναι καλά και παιχνιδιάρικα ξωτικά.
Ονομάζονται αερικά γιατί έχουν την δυνατότητα και γίνονται αόραταερικά είναι πολύ όμορφα αλλά και μερικά πολύ άσχημα.
Οι καλλιτέχνες τα έχουν αποδώσει ο καθένας με το δικό του τρόπο.
Αν βρεθεί κάποιος άνθρωπος στον κόσμο τους δεν πρέπει να αγγίξει την τροφή τους γιατί αν δοκιμάσει θα μείνει για πάντα μαζί τους.
Όταν θέλουν να παίξουν ανακατεύουν τα μαλλιά των ανθρώπων όταν αυτοί κοιμούνται
ή ανεβαίνουν στις ράχες αλόγων και γαϊδουριών και πλέκουν τις χαίτες τους ή τις ουρές τους. Παίζουν υπέροχα τα μουσικά όργανα,
αν κάποιος τώρα ακούσει την υπέροχη μουσική τους και προσπαθήσει να την αναπαράγει με το βιολί ή την άρπα του συμβαίνει το εξής:
Όποιος άλλος άνθρωπος βρίσκεται και εκεί κοντά του και τον ακούσει αρχίζει να χορεύει μέχρι ο μουσικός να το καταλάβει και να παίξει ανάποδα την μελωδία ή να σπάσει τις χορδές του οργάνου του.
Λέγεται ότι πολλοί έχουν πέσει εξαντλημένοι από τον χορό αυτό!
images.google.gr