29 Ιουλίου

[29 Ιουλίου]

29 Ιουλίου

το 238... δολοφονούνται οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες Πουπιένος και Βαλβίνος.
 

το 1014... διεξάγεται η μάχη στο Κλειδί. Ο Βασίλειος Β' ο Βουλγαροκτόνος όχι μόνο συντρίβει τον τσάρο των Βουλγάρων Σαμουήλ, αλλά τυφλώνει σχεδόν στο σύνολο τους τους 15.000 αιχμαλώτους του. Ανά 10 αφήνει έναν μονόφθαλμο, προκειμένου να οδηγήσει τους υπόλοιπους. Στη συνέχεια τους άφησε ελεύθερους. Λέγεται ότι ο Σαμουήλ, βλέποντας το βασανισμό των στρατιωτών του από το σοκ παθαίνει καρδιακή προσβολή και πεθαίνει.
 

το 1567... ο Τζέιμς ΣΤ' στέφεται βασιλιάς Αγγλίας και Σκοτίας.
 

το 1588... η ισπανική Αρμάδα ηττάται από τους Βρετανούς στα βόρεια της Γαλλίας.
 

το 1751... ο πρώτος διεθνής αγώνας πυγμαχίας για τον παγκόσμιο τίτλο διεξάγεται στο Νόρφολκ της Αγγλίας. Ο Άγγλος πρωταθλητής Τζακ Σλακ κερδίζει τον Γάλλο Τζιν Πετίτ σε 25 λεπτά.
 

το 1848... στην Ιρλανδία, οι κάτοικοι ξεσηκώνονται εναντίον της βρετανικής κυριαρχίας αλλά η εξέγερση καταπνίγεται από τις βρετανικές δυνάμεις.
 

το 1856... πεθαίνει ο συνθέτης Ρόμπερτ Σούμαν.
 

το 1858... οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία υπογράφουν τη Συνθήκη του Χάρις.
 

το 1871... γεννιέται ο Ρώσος καλόγερος Γκρεγκόρι Ρασπούτιν, που είχε ισχυρή επιρροή στην αυλή του τελευταίου τσάρου Νικόλαου Β'.
 

το 1874... ο Άγγλος ταγματάρχης Γουόλτερ Κόπτον Γουίνφιλντ πατεντάρει το γήπεδο του τένις.
 

το 1883... γεννιέται ο Ιταλός δικτάτορας (1922-43) Μπενίτο Μουσολίνι.
 

το 1890... πεθαίνει ο Ολλανδός ζωγράφος Βίνσεντ βαν Γκονγκ, δύο μέρες μετά τον αυτοπυροβολισμό του.
 

το 1898... γεννιέται ο φυσικός και κάτοχος του Νόμπελ Φυσικής του 1944, Ισιντόρ Ισαάκ Ράμπι.
 

το 1899... διεξάγεται ο πρώτος αγώνας μοτοσικλέτας στο Μανχάταν Μπιτς της Νέας Υόρκης.
 

το 1900... ο βασιλιάς της Ιταλίας Ουμπέρτο Α' δολοφονείται από τον αναρχικό Γκαετάνο Μπρέσι.
 

το 1902... στην Αίγυπτο, 5.540 είναι οι νεκροί από την επιδημία χολέρας.
 

το 1903... στη Ρωσία, απεργίες ξεσπούν στο Κίεβο, στην Οδησσό και στην Τιφλίδα.
 

το 1905... ο Αμερικανός Υπουργός Πολέμου καταλήγει σε μυστική συμφωνία με τον Ιάπωνα πρωθυπουργό Κατσούρα, κατά την οποία η Ιαπωνία θα έχει πλήρη κυριαρχία στην Κορέα και οι ΗΠΑ στις Φιλιππίνες.
 

το 1907... ο σερ Ρόμπερτ Μπάντεν - Πάουελ ιδρύει το κίνημα των προσκόπων και την πρώτη κατασκήνωση προσκόπων στο Μπράουνσι Άιλαντ, στη Νότια Αγγλία.
 

το 1912... επιστρέφει από την Αρκτική, ύστερα από δυο χρόνια, ο πλοίαρχος Μίκελσεν, ο οποίος θεωρείτο νεκρός.
 

το 1921... ο Αδόλφος Χίτλερ γίνεται πρόεδρος του Εθνικιστικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Γερμανών Εργατών.
 

το 1925... γεννιέται στη Χίο ο συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης.
 

το 1930... γεννιέται ο Πολ Τέιλορ, ένας από τους πιο γνωστούς Αμερικανούς χορευτές και χορογράφους.
 

το 1940... το Ράιχ προσαρτεί τις περιοχές Έουπεν, Μάλμεντι και Μόρενσετ του Βελγίου.
 

το 1941... η Βρετανία διακόπτει τις σχέσεις της με τη Φινλανδία.
 

το 1947... ο πρώτος πλήρως ψηφιακός ηλεκτρονικός υπολογιστής του κόσμου, ο ENIAC τίθεται σε λειτουργία μετά από αναβάθμιση στη μνήμη του και παραμένει σε διαρκή λειτουργία μέχρι τις 2 Οκτωβρίου του 1955.
 

το 1948... ξεκινούν οι 14οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Λονδίνο και ολοκληρώνονται στις 14 Αυγούστου. Εξαιτίας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου δεν διεξήχθησαν οι 12οι στο Τόκιο και οι 13οι στο Λονδίνο. Δεν προσκαλούνται Γερμανία και Ιαπωνία, ενώ η Σοβιετική Ένωση δεν λαμβάνει μέρος. Κατασκευάζεται στίβος στο Γουέμπλεϊ για να φιλοξενήσει τους 4.002 αθλητές και τις 398 αθλήτριες από 59 κράτη. Οι αγώνες μεταδίδονται από την τηλεόραση και γυρίζεται έγχρωμη ταινία των αγώνων. Πρώτη εμφάνιση του Εμίλ Ζάτοπεκ στα 10.000μ και 4 χρυσά για την "Ιπτάμενη Ολλανδέζα" Φάνι Μπλάνκερς-Κοέν στα 100μ, 200μ, 80μ εμπόδια και 4x100μ.
 

το 1949... απολύονται από τη Μακρόνησο άλλοι 700 κρατούμενοι κομμουνιστές, που υπογράφουν δηλώσεις μετανοίας.
 

το 1949... βγαίνει στον αέρα το ραδιόφωνο του BBC.
 

το 1952... νέα ενδιαφέροντα ευρήματα ανακαλύπτονται στους τάφους των Μυκηνών.
 

το 1953... Σοβιετικοί στρατιώτες καταρρίπτουν ένα αμερικανικό αεροσκάφος τύπου Β-50, το οποίο εκτελεί πτήση σε μικρή απόσταση από το Βλαδιβοστόκ.
 

το 1957... ιδρύεται η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (IAEA).
 

το 1958... ιδρύεται επίσημα από το Κογκρέσο των ΗΠΑ η NASA.
 

το 1959... θαύματα της αρχαίας γλυπτικής ανακαλύπτονται στον Πειραιά.
 

το 1960... εφαρμόζεται η καθιέρωση των μονόδρομων στην κεντρική ζώνη των Αθηνών.
 

το 1969... η Γαλλία και η Αλγερία υπογράφουν συμφωνία για κοινή εκμετάλλευση των πόρων της Σαχάρας.
 

το 1969... θεμελιώνεται το εργοστάσιο αφαλάτωσης του νερού στην Ερμούπολη.
 

το 1971... στη Γιουγκοσλαβία, ο Τίτο επανεκλέγεται για πέντε ακόμη χρόνια στο ανώτατο αξίωμα της Γιουγκοσλαβίας.
 

το 1973... το δημοψήφισμα, που οργανώνει η Χούντα καταργεί την μοναρχία με ποσοστό 78,4% και κηρύσσει την Προεδρική Δημοκρατία με Πρόεδρο τον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο.
 

το 1974... πεθαίνει ο Γερμανός συγγραφέας Έριχ Κέστνερ.
 

το 1978... ο πρώτος αγώνας αμερικανικού ποδοσφαίρου στον οποίο οι διαιτητές χρησιμοποιούν instant replay γίνεται μεταξύ των Φιλαδέλφια Ιγκλς και Μαϊάμι Ντόλφινς.
 

το 1979... στην Ισπανία, τέσσερα άτομα σκοτώνονται και άλλα 113 τραυματίζονται από σειρά εκρήξεων βομβών στο αεροδρόμιο και σε σιδηροδρομικούς σταθμούς. Την ευθύνη αναλαμβάνουν οργανώσεις Βάσκων.
 

το 1981... ο πρίγκιπας της Ουαλίας και διάδοχος του αγγλικού θρόνου Κάρολος παντρεύεται τη λαίδη Νταϊάνα Σπένσερ στον Άγιο Παύλο του Λονδίνου.
 

το 1983... πεθαίνει ο Βρετανός ηθοποιός Ντέιβιντ Νίβεν, που ξεκίνησε την καριέρα του το 1935 και είχε κερδίσει το Όσκαρ για το ρόλο του στην ταινία ''Separate Tables'' το 1958.
 

το 1983... πεθαίνει ο Ισπανός σκηνοθέτης Λουίς Μπουνιουέλ.
 

το 1989... ο Κουβανός Χαβιέ Σοτομαγιόρ γίνεται ο πρώτος αθλητής που υπερβαίνει τα 8 πόδια με 2.44 στο άλμα εις ύψος στο Πρωτάθλημα της Καραϊβικής στο Πουέρτο Ρίκο. Ο ίδιος είχε και το 7-11 από το 1988 στην Ισπανία.
 

το 1990... πεθαίνει από καρδιακή ανεπάρκεια ο πρώην καγκελάριος της Αυστρίας και επίτιμος πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Μπρούνο Κράισκι, σε ηλικία 79 ετών.
 

το 1991... η Ρωσική Ομοσπονδία αναγνωρίζει επίσημα την ανεξαρτησία της Λιθουανίας.
 

το 1992... ο πρώην ηγέτης της Ανατολικής Γερμανίας Έριχ Χόνεκερ φτάνει στο Βερολίνο, όπου αντιμετωπίζει κατηγορίες για ανθρωποκτονίες Ανατολικογερμανών που σκοτώθηκαν στην προσπάθειά τους να περάσουν το Τείχος. Ο Χόνεκερ τους τελευταίους οχτώ μήνες βρίσκεται στην πρεσβεία της Χιλής στη Μόσχα.
 

το 1992... στο Βιετνάμ, χιλιάδες σπίτια παρασέρνονται από τις πλημμύρες, με αποτέλεσμα 38.000 άνθρωποι να μείνουν άστεγοι.
 

το 1992... στρατιωτικό πραξικόπημα σημειώνεται στη Μαδαγασκάρη.
 

το 1993... στην Ιαπωνία, τα επτά βασικότερα κόμματα της αντιπολίτευσης συγκροτούν κυβερνητικό συνασπισμό και αποκλείουν από την εξουσία τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες, που κυβερνούν συνεχώς τη χώρα από το 1955.
 

το 1993... το Ιράκ ζητά ολική άρση του εμπάργκο πετρελαίου που έχει επιβάλει ο ΟΗΕ.
 

το 1994... στην Ισπανία, έκρηξη βόμβας σε σταθμευμένο αυτοκίνητο στη Μαδρίτη προκαλεί το θάνατο ενός στρατηγού κι άλλων δύο ανθρώπων.
 

το 1994... το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ επαναβεβαιώνει με ψήφισμά του το απαράδεκτο της διατήρησης του status quo στην Κύπρο, επαναλαμβάνοντας τη θέση για ένα μοναδικό κυρίαρχο κράτος, αποτελούμενο από δύο πολιτικά ίσες κοινότητες.
 

το 1995... στην Κροατία, η αυτοανακηρυχθείσα Σερβική Δημοκρατία της Κράινας κηρύσσει την περιοχή σε κατάσταση πολέμου, ενόψει της προέλασης των κροατικών δυνάμεων στην πρωτεύουσα Κνιν.
 

το 1996... η Κίνα πραγματοποιεί την 45η υπόγεια πυρηνική της δοκιμή.
 

το 1996... ο Καρλ Λιούις κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στο άλμα εις μήκος και γίνεται ο δεύτερος μετά τον Αλ Όρτερ που κερδίζει την πρώτη θέση στο ίδιο αγώνισμα σε τέσσερις συνεχόμενες Ολυμπιάδες.
 

το 1997... στην Αλβανία, ψήφο εμπιστοσύνης λαμβάνει η Κυβέρνηση του Φάτος Νάνο.
 

το 1999... ο 34χρονος μπασκετμπολίστας του Ολυμπιακού και της εθνικής ομάδας Παναγιώτης Φασούλας σε συνέντευξή του δηλώνει ότι κρεμάει τα παπούτσια του βάζοντας τέλος σε μια επιτυχημένη καριέρα που ξεκίνησε το 1981.
 

το 2001... η εθνική ομάδα υδατοσφαίρισης κατακτά την 6η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Φουκουόκα στην Ιαπωνία, επιτυγχάνοντας το καλύτερο πλασάρισμα στην ιστορία της.
 

το 2001... η Κολομβία νικά το Μεξικό 1-0 στο στάδιο "El Campin" της Μπογκοτά και κατακτάει πανηγυρικά το πρώτο Copa America της ιστορίας της. Οι ολονύχτιοι πανηγυρισμοί αμαυρώνονται ωστόσο από τον θάνατο 3 ατόμων, δυο εκ των οποίων είναι ανήλικα παιδιά
 

το 2002... μεταφέρονται στις φυλακές Κορυδαλλού κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, οι οκτώ από τους 13 κατηγορουμένους για συμμετοχή σε τρομοκρατικές ενέργειες της 17Ν, οι οποίοι κρατούνταν για 10 περίπου ημέρες στη Γενική Ασφάλεια Αττικής. Πρόκειται για τους Χριστόδουλο και Βασίλη Ξηρό, Διονύση Γεωργιάδη, Βασίλη Τζωρτζάτο, Ηρακλή Κωστάρη, Κώστα Καρατσώλη, Θεολόγο Ψαραδέλλη και Θωμά Σερίφη. Έντεκα λεπτά ακριβώς χρειάζεται το κομβόι των τζιπ της Αντιτρομοκρατικής που συνοδεύει την κλούβα με τους κρατουμένους για να φθάσουν από το κτίριο της Γενικής Ασφάλειας στη λεωφόρο Αλεξάνδρας στις δικαστικές φυλακές Κορυδαλλού.
 

το 2004... πεθαίνει η δημοφιλής ηθοποιός Ρένα Βλαχοπούλου σε ηλικία 81 ετών μετά από πολυήμερη νοσηλεία στη μονάδα εντατικής θεραπείας ιδιωτικού θεραπευτηρίου.
 

[29 Ιουλίου]

29 Ιουλίου
b]το 1014[/b]... διεξάγεται η μάχη στο Κλειδί. Ο Βασίλειος Β' ο Βουλγαροκτόνος όχι μόνο συντρίβει τον τσάρο των Βουλγάρων Σαμουήλ, αλλά τυφλώνει σχεδόν στο σύνολο τους τους 15.000 αιχμαλώτους του. Ανά 10 αφήνει έναν μονόφθαλμο, προκειμένου να οδηγήσει τους υπόλοιπους. Στη συνέχεια τους άφησε ελεύθερους. Λέγεται ότι ο Σαμουήλ, βλέποντας το βασανισμό των στρατιωτών του από το σοκ παθαίνει καρδιακή προσβολή και πεθαίνει.

Πρέπει να συμπληρώσω, χωρις να θέλω να πω ότι η πράξη του Βουλγαροκτόνου δεν ήταν αρκετά σκληρή και απάνθρωπη, ότι η εν λόγω Βουλγαρική στρατιά υπό τον τσάρο Σαμουήλ είχε φτἀσει λεηλατώντας και σφάζοντας τους Ελληνες μεχρι την Στερεά Ελλάδα!!!
Οι Βυζαντινοί του Βασίλειου τους κυνήγησαν και τους εκδίωξαν απο την χώρα μέχρι την Βουλγαρία και είχαν δεί την καταστροφή και τον όλεθρο που είχαν προξενήσει.

το 2004... πεθαίνει η δημοφιλής ηθοποιός Ρένα Βλαχοπούλου σε ηλικία 81 ετών μετά από πολυήμερη νοσηλεία στη μονάδα εντατικής θεραπείας ιδιωτικού θεραπευτηρίου.

Η Ρένα Βλαχοπούλου (* 1917 στην Κέρκυρα, † 29 Ιουλίου 2004 στην Αθήνα) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια.


Γεννήθηκε το 1917 στην Κέρκυρα. Ο πατέρας της, Γιάννης Βλαχόπουλος, ανήκε στην αριστοκρατία του νησιού ενώ η μητέρα της, Καλλιόπη, ήταν κόρη κάποιας υπηρέτριας που εργαζόταν στο σπίτι των Βλαχόπουλων. Οι γονείς της αγαπήθηκαν και, παρά τις αντιδράσεις της οικογένειας του νέου που τον αποκλήρωσε, παντρεύτηκαν κι έκαναν εννιά παιδιά. Τα έβγαζαν πέρα με δυσκολία. Η Ρένα ήταν το πέμπτο τους παιδί. Με τον πατέρα της πήγαινε συχνά επίσκεψη στον αρχοντικό του κόντε Θεοτόκη όπου υπήρχε πιάνο αλλά και μια δισκοθήκη με δίσκους των 78 στροφών. Εκεί θα έχει την πρώτη της επαφή με τη μουσική και το τραγούδι.

Μόλις εικοσιένα χρονών, θα τραγουδήσει για πρώτη φορά σε κάποιο ζαχαροπλαστείο της Σπιανάδας, όπου το 1938 θα γνωρίσει και θα ερωτευτεί τον ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ Κώστα Βασιλείου. Θα έρθουν στην Αθήνα όπου θα παντρευτούν το καλοκαίρι του επόμενου έτους. Τότε, στο βαριετέ "Όασις", στο Ζάππειο, όπου ο Μίμης Τραϊφόρος παρουσίαζε νέους καλλιτέχνες, η Ρένα θα πάει να δοκιμάσει τις ικανότητές της στο τραγούδι. Εντυπωσιάζει τον Τραϊφόρο, που της ζητά να τραγουδά εκεί μονίμως. Πράγματι, την άλλη μέρα θα πάει να τραγουδήσει η Ρένα στο βαριετέ φορώντας δανεική τουαλέτα που θα την πατήσει και θα πέσει κάτω.

Σημειώνει επιτυχία κι ο Πωλ Μενεστρέλ γράφει ένα τραγούδι ειδικά γι' αυτήν, το "Μικρή χωριατοπούλα" που θα γίνει επιτυχία και στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο θα διασκευαστεί στο "Κορόιδο Μουσολίνι" από τον Γιώργο Οικονομίδη. Τον χειμώνα του 1939-40 εμφανίζεται ως τραγουδίστρια για πρώτη φορά στο θέατρο Μοντιάλ του Κώστα Μακέδου, στην οδό Πανεπιστημίου σε επιθεώρηση με τη Σοφία Βέμπο (τραγούδησαν ντουέτο). Μαζί, ακόμη, οι αδελφές Καλουτά, ο Κυριάκος Μαυρέας, η Ηρώ Χαντά κι ο Γιάννης Φλερύ.

Τον χειμώνα του 1940 οι Ιταλοί βομβαρδίζουν την Κέρκυρα. Θα σκοτωθούν και οι δύο γονείς της. Ο γάμος με τον Βασιλείου δεν θα κρατήσει. Χωρίζουν και το 1942 παντρεύεται τον τραπεζίτη Γιάννη Κωστόπουλο.

Τότε θα ξεκινήσει συνεργασία με τον συνθέτη Γιάννη Σπάρτακο στο "Πάνθεον" που θα της γράψει τραγούδια με μουσική τζαζ. Θα έχει μεγάλη επιτυχία. Ο Τύπος θα την αποκαλέσει "βασίλισσα της τζαζ". Γίνεται μεγάλη επιτυχία και ξεπερνά τα ελληνικά σύνορα το τραγούδι "Θα σε πάρω να φύγουμε" που θα πει για πρώτη φορά στην επιθεώρηση Wellcome των Αλέκου Σακελλάριου - Δημήτρη Ευαγγελίδη το καλοκαίρι του 1944, στο θέατρο Κυβέλη. Θα ξεκινήσει να ηχογραφεί δίσκους γραμμοφώνου με την Οντεόν. Με τον Σπάρτακο θα συνεργαστούν για αρκετά χρόνια. Χωρίζει με τον Κωστόπουλο το 1946.

Αρχίζει περιοδείες με τον Σπάρτακο στο εξωτερικό (Λίβανος, Περσία μέχρι και τις ΗΠΑ). Κατά τη διάρκεια της περιοδείας της στο εξωτερικό και δεχόμενη την πρόσκληση του Σάχη της Περσίας, να τραγουδήσει στα ανάκτορα, η αείμνηστη πριγκίπισσα Σοράγια, γοητευμένη απο τη φωνή της Ρένας, πέρα από θαυμασμό της θα της χαρίσει και ένα μενταγιόν. Την βοηθά ιδιαίτερα το γεγονός ότι μιλά πολλές ξένες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά) και με εξαιρετική προφορά. Απουσιάζει από την Ελλάδα για ένα σημαντικό διάστημα, από τον Ιούλιο του 1946 έως το καλοκαίρι του 1951. Εμφανίζεται και πάλι στην Αθήνα στο θέατρο Σαμαρτζή, στις 24 Αυγούστου 1951, στην παράσταση "Φεστιβάλ στην Αθήνα", μαζί με τους Ορέστη Μακρή, Κούλη Στολίγκα, Νίκο Σταυρίδη, αδελφές Καλουτά.

Με πρωτοβουλία Τούρκου παραγωγού, θα γυρίσει την ταινία "Ανατολίτικες νύχτες", όπου θα ξαναπεί το "Θα σε πάρω να φύγουμε". Μόνο που την ταινία αυτή δεν την είδαμε ποτέ στην Ελλάδα. Θα τραγουδήσει σε διάφορες επιθεωρήσεις ("Βασίλισσα της νύχτας", "Να τι θα πει Αθήνα", "Και ο μήνας έχει εννιά", "Πουλιά στον αέρα") του Βασίλη Μπουρνέλη. Συνεργάζεται με θιάσους όπως των Βασίλη Αργυρόπουλου, Γιάννη Πρινέα - Σπ. Τριχά, Παρασκευά Οικονόμου, Ορέστης Μακρής - Σπύρου Πατρίκιου, Μίμη Κοκκίνη - Γεωργία Βασιλειάδου - Κώστα Δούκα). Καλοκαίρι του 1952 τη βρίσκουμε στο περίφημο τότε Ακροπόλ του Μπουρνέλη. Το 1953 φτιάχνει θίασο μαζί με τους Αλέκο Λειβαδίτη, Μαρίκα Κρεββατά, Ρένα Ντορ, Γιώργος Γαβριηλίδης με τον οποίο περιοδεύει στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Κωνσταντινούπολη.

Η πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο ως ηθοποιού και όχι ως τραγουδίστριας, με πρόταση της Σοφίας Βέμπο, έγινε στην επιθεώρηση "Σουσουράδα" (κείμενα Μίμη Τραϊφόρου-Γιώργου Γιαννακόπουλου, μουσική Μενέλαου Θεοφανίδη, χορογραφίες Γιάννη Φλερύ-Αλίκης Βέμπο) με το νούμερο "Άλα πασά μου, κάνε μου τέτοια". Μαζί της ο Νίκος Σταυρίδης. Ήταν το καλοκαίρι του 1954. Θα πει η ίδια αργότερα:

    Ντρεπόμουν να βγω στη σκηνή με νούμερο. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα γίνω ηθοποιός. Απλώς έτυχε να με δουν. Πίστεψαν από την αρχή ότι ήμουν καλή. Εγώ δεν το πίστευα. Ρε συ, Μίμη, τι να σου πω! Φοβάμαι ότι δεν θα τα καταφέρω, λέω στον Τραϊφόρο. Ο κόσμος χειροκροτούσε να βγω στη σκηνή. Εγώ δεν έβγαινα. Ξαφνικά με πιάνει ο Τραϊφόρος και με σπρώχνει στη σκηνή. Βγήκα, το νούμερο χάλασε κόσμο. Στη συνέχεια μου έδωσαν κι άλλα νούμερα και καθιερώθηκα ως ηθοποιός.    

Το 1956 ο Αμερικανός κινηματογραφικός παραγωγός Πίτερ Μέλας της προτείνει να παίξει στον κινηματογράφο σε ελληνική ταινία. Πράγματι, ο Γιάννης Πετροπουλάκης θα την σκηνοθετήσει στην ταινία "Πρωτευουσιάνικες περιπέτειες", που θα είναι η ιστορία μιας Κερκυραίας που έρχεται στην Αθήνα. Δίπλα της οι Νίκος Ρίζος, Στέφανος Στρατηγός, Κούλης Στολίγκας, Άννυ Μπωλ. Στην ταινία αυτή θα τραγουδήσει το "Μαζί σου για πάντα" σε μουσική Μενέλαου Θεοφανίδη, το οποίο θα βγει και σε δίσκο 78 στροφών. Η ταινία θα έχει μεγάλη επιτυχία, φθάνοντας τα 100.000 εισιτήρια.

Το 1959, στο Πρώτο Φεστιβάλ Τραγουδιού του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας, τραγουδά το "Είσαι η άνοιξη κι είμαι ο χειμώνας" των Κώστα Καπνίση - Θάνου Σοφού. Το 1960, ντουέτο με τον Γιάννη Βογιατζή, τραγουδούν το "Πρώτο χελιδόνι". Εξαιρετικά παραγωγική, κάνει ηχογραφήσεις και συνεργάζεται με το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας, τραγουδώντας Αττίκ, Ιακωβίδη, Σπάθη, Κατσαρό, Μωράκη, Πλέσσα, Μουζάκη και Μάνο Χατζιδάκι. Παράλληλα κάνει θέατρο και εμφανίζεται σε νυχτερινά κέντρα.

Θα σημειώσει μεγάλη επιτυχία στο θέατρο Μετροπόλιταν, κάνοντας την τηλεφωνήτρια που απαντά σε κάθε κλήση, δίνοντας πληροφορίες. Συνεργάζεται με τον Αλέκο Σακελλάριο, το 1962, στην ταινία "Όταν λείπει η γάτα", όπου θα παίξει μαζί με τους Βασίλη Αυλωνίτη, Νίκο Ρίζο, Μαρίκα Κρεββατά, Σταύρο Παράβα και αδελφές Μπρόγερ. Την ίδια χρονιά παίζει στην ταινία "Μερικοί το προτιμούν κρύο" του Γιάννη Δαλιανίδη, που, εκτός από τη σκηνοθεσία, έγραψε και το σενάριο. Η ταινία θα είναι η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία της χρονιάς με 300.000 εισιτήρια. Στην ταινία σταθμό της καριέρας της η Ρένα ερμηνεύει δύο μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες το "Σαν ξημερώνει Κυριακή" ντουέτο με τον Ντίνο Ηλιόπουλο και το περίφημο "Έχω στενάχωρη καρδιά". Και τα δύο τραγούδια είναι σε μουσική του Μίμη Πλέσσα και σε στίχους του Γιάννη Δαλιανίδη. Αυτοί οι δύο, ο Σακελλάριος κι ο Δαλιανίδης, θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην καριέρα της. Στον Σακελλάριο κυρίως οφείλεται το εξαιρετικό της στιλ. Ο Δαλιανίδης ήταν ο άνθρωπος που επέμεινε να την πάρει ο Φίνος στην εταιρεία του.

Το καλοκαίρι του 1962 θα παίξει στην "Οδό ονείρων", που ανέβηκε στο θέατρο Μετροπόλιταν. Σκηνοθεσία Μίνου Αργυράκη, μουσική Μάνου Χατζιδάκι. Μαζί με τη Ζωή Φυτούση, τη Νίκη Λεμπέση και τη Μάρω Κοντού είναι οι "Αδελφές Τατά" και το τραγούδι που θα πουν άφησε εποχή. Επίσης, στο ίδιο έργο, στην Οδό ονείρων προβαλλόταν μια ταινία διάρκειας πέντε λεπτών όπου εμφανιζόταν μαζί με τον Μάνο Χατζιδάκι ντυμένο τσολιά.

Το 1963 πρωταγωνιστεί στις ταινίες "Ένα κορίτσι για δύο" (500.000 εισιτήρια), "Κάτι να καίει" (750.000 εισιτήρια, πρώτη εκείνη τη χρονιά σε εισπράξεις), στη δεύτερη ταινία ο Μίμης Πλέσσας εμπιστεύοντας πλέον την σθεναρή της φωνή, θα της χαρίσει τις επιτυχίες "Γλυκειά ζωή", "Άνοιξε,άνοιξε", "Ό δρόμος είναι δύσκολος", "Όπου και αν πάω". Το 1964 στις "Η χαρτοπαίχτρα" (μεταφορά στον κινηματογράφο του θεατρικού έργου του Δημήτρη Ψαθά, 600.000 εισιτήρια, τρίτη ταινία εκείνη τη χρονιά σε εισπράξεις, μαζί με Λάμπρο Κωνσταντάρα, Σαπφώ Νοταρά, Κώστα Βουτσά), "Κορίτσια για φίλημα" (750.000 εισιτήρια, πρώτη ταινία σε εισπράξεις εκείνη τη χρονιά, εδώ τραγουδά σε μουσική Μίμη Πλέσσα τις επιτυχίες "Κοντά σου, Ελλάδα μου", "Γελά γαλάζιος ο ουρανός", "H Αθήνα τη νύχτα". Το 1965 και ενώ το άστρο της βρίσκεται σε συνεχόμενη άνοδο πρωταγωνιστεί στις "Φωνάζει ο κλέφτης" και "Ραντεβού στον αέρα", στην τελευταία ταινία η Ρένα μας πρωταγωνιστεί σε διπλό ρόλο, ενσαρκώνει την Τζένη Σταθάτου και τον εαυτό της όπου θα ερμηνεύσει για δεύτερη φορά το περιβόητο "Έχω στενάχωρη καρδιά" και το "Φεύγουν τα χρόνια". Σε όλες αυτές τις ταινίες σκηνοθέτης είναι ο Γιάννης Δαλιανίδης

Στις 18 Σεπτεμβρίου 1967 παντρεύεται τον επιχειρηματία Γιώργο Λαφαζάνη. Ο γάμος στη Μητρόπολη Αθηνών, θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα κοσμικά γεγονότα της χρονιάς. Από κανένα γάμο της δεν απέκτησε παιδιά. Με τον Λαφαζάνη θα ζήσουν αγαπημένοι ως τον θάνατο της Ρένας.

Ένα χρόνο πριν, το 1966 φεύγει από τη Φίνος Φιλμ και πηγαίνει στην εταιρεία Καραγιάννης - Καρατζόπουλος. Η συμφωνία προβλέπει διπλάσια αμοιβή για τη Ρένα και ποσοστά στα κέρδη. Τη χρονιά αυτή γυρίζει τη "Βουλευτίνα" και το 1967 τη "Βίβα Ρένα" υποδυόμενη σε διπλό ρόλο την άπορη και άσημη λαϊκή τραγουδίστρια Ρένα Παπαλιού και την διεθνούς φήμης Ιταλίδα τραγουδίστρια Πεπίτα ΝτιΚορφού. Το 1968 θα υποδυθεί τη "Ζηλιάρα" στην ομόνυμη ταινία, μια γυναίκα φαντασμένη, η οποία ζηλεύει χωρίς λόγο και αιτία τον σύζυγο της. Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησαν με συμπρωταγωνιστή και κινηματογραφικό <<θύμα σύζυγο>> Νίκο Σταυρίδη που για άγνωστους λόγους απεχώρησε και ολοκληρώθηκαν με τον απολαυστικό Γιώργο Κωνσταντίνου, (οι τρεις αυτές ταινίες είναι σε σκηνοθεσία Κώστα Καραγιάννη, μουσική Γιώργου Κατσαρού. Το 1969 θα γυρίσει την "Παριζιάνα" (σκηνοθεσία Γ. Δαλιανίδη, παραγωγή του Φίνου), το 1970 την "Μια τρελή σαραντάρα" και "Η θεία μου η χίπισσα", το 1971 την "Μια Ελληνίδα στο χαρέμι" και "Ζητείται επειγόντως γαμπρός" (σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου), το 1972 την "Κόμισσα της Κέρκυρας" (σκηνοθεσία Α. Σακελλάριου). Το 1972 την ταινία "Η Ρένα είναι οφσάιντ" του Σακελλάριου (190.000 εισιτήρια). Στις ταινίες της άρεσε, παραβιάζοντας το σενάριο, να αυτοσχεδιάζει. Από το 1972 ο ελληνικός κινηματογράφος εισέρχεται σε περίοδο παρακμής λόγω κυρίως της τηλεόρασης. Και η Ρένα για επτά χρόνια δεν θα γυρίσει ταινίες.

Το 1976 θα δοκιμάσει τις υποκριτικές της ικανότητες για πρώτη φορά στην μικρή οθόνη της Ε.Ρ.Τ ως πρωταγωνίστρια σε τηλεοπτική σειρά με τίτλο " Μία Αθηναία στην Αθήνα" (σε σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου) που θα ολοκληρωθεί σε 26 45λεπτα επεισόδια, είναι μία επαγγελματική εμπειρία η οποία συναισθηματικά δεν της άφησε την ιδιαίτερη γλυκεία γεύση που θα πίστευε.

Θα επανέλθει στον κινηματογράφο το 1979 με τις "Φανταρίνες" του Ντίμη Δαδήρα (300.000 εισιτήρια). Την ίδια χρονιά ο Γιώργος Σκούρτης διασκευάζει σε μουσική κωμωδία με τίτλο "Λυσιστράτη '79" τη "Λυσιστράτη" του Αριστοφάνη που παρουσιάστηκε το φθινόπωρο του 1979 στο θέατρο Κοτοπούλη-Ρεξ. Σκηνοθετεί ο Δαλιανίδης, πρωταγωνιστεί η Ρένα αλλά χωρίς επιτυχία. Ακολουθούν οι εξής ταινίες: το 1980 "Ρένα να η ευκαιρία" (250.000 εισιτήρια), το 1981 "Της πολιτσμάνας το κάγκελο" (σκην. Κώστα Καραγιάννη, 200.000 εισιτήρια), το 1982 "Η μανούλα, το μανούλι κι ο παίδαρος" (150.000 εισιτήρια), το 1983 "Η σιδηρά κυρία" (σκην. Τάκη Βουγιουκλάκη). Στις 13 και 14 Σεπτεμβρίου του 1984 στο θέατρο του Λυκαβητού θα εμφανιστεί για να τραγουδήσει μπροστά στο αθηναϊκό κοινό, τιμώντας τον ποιοτικό και αείμνηστο συνθέτη Γιάννη Σπάρτακο για τα 50 χρόνια της καριέρας του, όπου με το χιούμορ της, την κινησιολογία της και τις φωνητικές της ικανότητες η μεγάλη και λαμπερή τραγουδο-ηθοποιός θα ερμηνεύσει διάφορες επιτυχίες με ανταμοιβή το θερμό χειροκρότημα του κοινού.  Το 1985 θα πρωταγωνιστήσει για τελευταία φορά στο ελληνικό πανί, στην ταινία "Ρένα τα ρέστα σου" (σκην. Α. Σακελλάριου). Θα ακολουθήσουν συνεργασιές αυτη τη φορά σε εννέα βιντεοταινίες, από το 1986 ως το 1990 που αν και δεν θύμιζαν σε τίποτα τις κινηματογραφικές της εμφανίσεις, χαρακτηρίζονται από το μπρίο της και τη φινέτσα της. Σε μία απο τις ελάχιστες συνεντεύξεις που έδινε κατα καιρούς δήλωσε:

    Έκανα και εγώ τα λάθη μου, όπως και οι άλλοι συνεργάτες μου και το μετάνοιωσα αλλά παρασύρθηκα τόσο γρήγορα από αυτή την νέα μόδα του βίντεο.    

Δυστυχώς το 1988 δε θα ξεκινήσει καλά όσον αφορά τη σωματική υγεία της όμορφης και καλλίφωνης Κερκυραίας καθώς θα υποστεί συμπτώματα γαστρορραγιάς απο τις αρχές του έτους και θα αρχίσει η σταδιακή κάμψη. Δεν θα είναι ποτέ πια τόσο εκρηκτική, ζόρικη όπως την ξέραμε το πάλαι ποτέ και θα τραγουδάει πλέι μπακ. Παρόλ'αυτά συνεχίζει ασταμάτητα να δίνει το δυναμικό παρόν στο σανίδι βρισκόμενη διαρκώς σε βαθμό αποθέωσης από το κοινό εισπράτοντας την αγάπη και τα ατελείωτα χειροκροτήματα του.

Το 1990 είναι η εποχή που γεννιέται η ελληνική ιδιωτική τηλεόραση και εντοπίζει την πλέον βετεράνα Ρένα Βλαχοπούλου σύμφωνη και έτοιμη να επιστρέψει στη μικρή οθόνη ως μία από τους πρώτους ηθοποιούς παίζοντας σε τηλεοπτικές σειρές ενός ιδιωτικού καναλιού. Υπογράφει με τον ΑΝΤ1 TV συμβόλαιο και την πρώτη τηλεοπτική χειμερινή περίοδο για τα ελληνικά δεδομένα 1990-1991 παίζει την ομόνυμη "Μάμα μία" και την δεύτερη 1991-1992 στο "Μάλιστα κύριε" με τον ταλαντούχο εξίσου κωμικό Γιάννη Μιχαλόπουλο, συνάμα την χειμερινή αυτή περίοδο εμφανίζεται στο μουσικό θέατρο ΡΕΞ της Πανεπιστημίου πραγματοποιώντας ένα ποιοτικό νυχτερινό μουσικό πρόγραμμα όπου εκτός από τα τραγούδια που θα ερμηνεύσει σε καθε βραδιά δε θα παραλειψει και το γνώριμο χιούμορ της μιλώντας στους θαμώνες του κέντρου.

Την περίοδο 1992-1993 θα παίξει για τελευταία φορά σε επιθεώρηση, στο έργο "Για την Ελλάδα ρε γαμώ το". Θα πει "αντίο" στο θέατρο, την περίοδο 1993-94 με την "χαρτοπαίχτρα" του Ψαθά που θ' ανεβεί στο Μπροντγουέι. Την ίδια χρονιά γνωρίζει τόσο επαγγελματικά όσο και από κοντά την ήδη γνωστή τραγουδίστρια Αλέξια, με την οποία θα συνεργαστούν επανεκτελώντας για λογαριασμό του δίσκου που φέρει τίτλο 'Η Αλέξια ερμηνεύει τα κλασικά" πρόκειται για το γνωστό πάλαι ποτέ "Το πρώτο ραντεβού" κάτι που ειδικά για την Αλέξια είναι μαζί τιμή και χαρά να τραγουδήσει με μία τέτοια μεγάλη καλλιτέχνιδα. Το 1995 θα υλοποιήσει άλλη μια εμφάνιση στην ιδιωτική τηλεόραση του MEGA CHANNEL, σε ένα επεισόδιο στους "Δέκα μικρούς Μήτσους" πλάι στον Λάκη Λαζόπουλο. Το 1997 θα κυκλοφορήσει δίσκο με τραγούδια σε στιλ τζαζ που όμως θα είναι κατώτερα του μεγάλου ταλέντου της.

Το 2002 θα κυκλοφορήσει η βιογραφία της με τίτλο "Βίβα Ρένα" από τις εκδόσεις "Άγκυρα" με την επιμέλεια του Μάκη Δελαπόρτα. Το 2003, ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος της απένειμε το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος για την προσφορά της στις Τέχνες.

Η παρακαταθήκη της μέσα σε 55 χρόνια δράσης είναι περίπου 120 παραστάσεις στο θέατρο από το 1939 έως το 1994 και 26 ταινίες από το 1951 έως το 1985. Στην ιδιωτική της ζωή όταν κάποιος της ζητούσε να αφηγηθεί κάτι κωμικό ένιωθε προσβεβλημένη και αυτό γιατί αυτομάτως την υποτιμούσαν από καλλιτέχνιδα σε καραγκιόζη. Τότε σ'αυτές τις περιπτώσεις απαντούσε με το μοναδικό της και πρότυπο κερκυραϊκό τρόπο:

    μωρή αϊ στο διάολο που μου ζητάς πρωινιάτικα να σου πω κάτι κωμικό. Τι κωμικό; Πάω να ψωνίσω!    

Εν τούτοις παρέμεινε πρότυπο παραδοσιακής συζύγου, ήταν βαθιά θρησκευόμενη (τακτική προσκυνήτρια στον Άγιο Νεκτάριο της Αίγινας) και πολιτικά ανήκε στη συντηρητική παράταξη. Γενναιόδωρη με τους νέους ηθοποιούς, αγαπούσε τα ζώα, μανιώδης καπνίστρια. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της την ταλαιπωρούσε το σάκχαρο.

Πέθανε στις 7 το απόγευμα της Πέμπτης 29 Ιουλίου 2004, στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών. Είχε μπει στο Ιατρικό Κέντρο στις 16 Ιουλίου για να εγχειριστεί επειδή υπέστη διάτρηση στομάχου που οφειλόταν σε υποτροπή του σακχάρου. Το ιατρικό ανακοινωθέν ανέφερε ως αιτία θανάτου αιφνίδια ανακοπή της καρδιάς. Στις 30 Ιουλίου του 2004 η σορός της εκτέθηκε σε λαικό προσκύνημα στο παρεκκλήσι του Αγίου Λαζάρου του Α Νεκροταφείου Αθηνών. Το Σάββατο 31 Ιουλίου του 2004 η κηδεία της πραγματοποιήθηκε από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών δημοσία δαπάνη, υπό τη συνοδεία της μπάντας της Φιλαρμονικής Εταιρείας "Μάντζαρος" που ήρθε από την Κέρκυρα, με παρουσία πολλών συναδέλφων της και απλού κόσμου. Την ημέρα της κηδείας της όλα τα καταστήματα στην Κέρκυρα παρέμειναν κλειστά ως ένδειξη πένθους.


Φιλμογραφία

Ανατολίτικες νύχτες (1953)
Πρωτευουσιάνικες περιπέτειες (1956)
Όταν λείπει η γάτα (1962) .... Μαριγώ
Μερικοί το προτιμούν κρύο (1962) .... Ρένα Αγγέλου
Κάτι να καίει (1963) .... Σοφία Φραντζή
Ένα κορίτσι για δύο (1963) .... Πολυξένη
Η χαρτοπαίχτρα (1964) .... Αλέκα Οικονομίδου
Κορίτσια για φίλημα (1965) ... Ρένα Ελευθερίου
Φωνάζει ο κλέφτης (1965) .... Λία Καραλέων
Η βουλευτίνα (1966) .... Ρένα Βαρλάμου
Ραντεβού στον αέρα (1965) .... Τζένη Σταθάτου/ Ρένα Βλαχοπούλου
Βίβα Ρένα (1967) .... Ρένα / Πεπίτα
Η ζηλιάρα (1968) .... Ρένα Παντελιά
Η Παριζιάνα (1969) .... Πελαγία
Η θεία μου η χίπισσα (1970) .... Λένη
Μια τρελή, τρελή σαραντάρα (1970) .... Τζένη Πετρομιχάλη
Ζητείται επειγόντως γαμπρός (1971) .... Ρένα
Μια Ελληνίδα στο χαρέμι (1971) .... Ρένα
Η Ρένα είναι οφσάιντ (1972) .... Ρένα Καπλάνη Μπαλτατζή
Η κόμισσα της Κέρκυρας (1972) .... Αντζολίνα
Οι φανταρίνες (1979)....Ευγενία Βράχου
Ρένα, να η ευκαιρία (1980)....Ρένα
Η πολιτσμάνα (1981)....Ρένα Φραγκέτη
Η μανούλα, το μανούλι και ο παίδαρος (1982)....Ρένα Κοντοπούλου
Σιδηρά κυρία (1983)
Ρένα τα ρέστα σου (1985)....Ρένα Βερυγγείου

Βιντεογραφία
Η πολιτεχνίτισσα (1986)....Ρένα Παπαιωάννου
Η βασίλισσα της Ρέγγας (1986)....Ρένα
Η Μάτα Χάρη ξαναχτυπά (198?)
Όρμα Ρένα στην αρένα (198?)....Ρένα
Σας έπιασα στα πράσα (1988)
Η μεγάλη ρεμούλα (198?)....Ρένα Παυλάκη
Είσαι το λαχείο μου(198?)
Μία Ρένα δίχως φρένα (1989)....Ρένα
Η γόησσα(1989)....Ρένα

Τηλεόραση

Μια Αθηναία στην Αθήνα (1976, ΕΡΤ)
Μάμα Μία (1990, ANT-1)
Μάλιστα κύριε (1991, ANT-1)
Δέκα μικροί μήτσοι (1995, MEGA)