Βουτιά στις νεροτσουλήθρες!!!

Με είχαν «φάει» εδώ και καιρό τα παιδιά μου να τα πάω στις νεροτσουλήθρες αυτές που έχουν ανοίξει στο Χαϊδάρι. Ξεκινήσαμε όλοι με χαρές και φωνές για να διασκεδάσουμε.
Φτάνοντας βρήκαμε άνετο πάρκινγκ έξω από το χώρο τον εγκαταστάσεων με ευγενέστατους παρκαδόρους. Στην είσοδο γινόταν το αδιαχώρητο!!! Φτάνοντας στα ταμεία μας λένε ότι είναι 12 ευρώ η είσοδος για το κάθε παιδί και 20 για τον κάθε ενήλικο. Υπάρχει όμως και οικογενειακό πακέτο των 50 ευρώ για 2 ενήλικες και 2 παιδάκια. Η ξαδέλφη μου που ήταν 1 ενήλικος και 3 παιδάκια έπρεπε να πληρώσει 56 ευρώ!!!
Απορία 1η: Οικογένεια λογίζεται μόνο όταν είναι μπαμπάς-μαμά-παιδιά? Δηλαδή μια διαζευγμένη, ανήπανδρη μητέρα ή χήρα με παιδιά δεν λογίζεται οικογένεια?
Μπαίνοντας οι εγκαταστάσεις ήταν εντυπωσιακότατες. Μια τεράστια πισίνα με μικρό νησάκι στη μέση και γύρω-γύρω ξαπλώστρες.
Στην πίσω μεριά μια πιο ρηχή πισίνα με μικρές νεροτσουλήθρες για μικρότερα παιδάκια και ακόμα πιο πίσω, ξεδιπλωνόταν ένας τεράστιος χώρος με 11 νεροτσουλήθρες για τους μεγαλύτερους. Παντού τρυγίριζαν ναυαγοσώστες και πρόσεχαν τα παιδιά. Υπήρχαν άνθρωποι και πάνω στις νεροτσουλήθρες που επέβλεπαν για να μην πέσουν όλοι μαζί καθώς επίσης και μέσα στις πισίνες για να αποτρέπουν τις τυχόν συγκρούσεις.
Παντού ήταν πεντακάθαρα και προσεγμένα. Τα παιδιά ξετρελάθηκαν στο παιχνίδι.
Υπάρχει καφετέρια, μπαρ, εστιατόριο. Ο καφές στοίχιζε 2 ευρώ (λογικό μου ακουγόταν). Το μεσημέρι ανέβηκε στο νησάκι ένα γκρουπάκι που έπαιζε live μουσική (κυρίως ρέγκε).
Κατά τις 3 το μεσημέρι που τα μικρά είχαν πιά πεινάσει αποφασίσαμε να επισκεφθούμε το εστιατόριο. Στην είσοδό του μας υποδέχτηκε μια (ομολογουμένως) ευγενέστατη δεσποινίς που μας είπε ότι μπορούσαμε να παραγγείλουμε χάμπουργκερ ή χοτ-ντογκς και να τα φάμε στις ξαπλώστρες ή να καθίσουμε στο εστιατόριο και να παραγγείλουμε κανονικά. Προτιμήσαμε το 2ο.
Αφού έκαναν 20 λεπτά μέχρι να έρθουν για να παραγγείλουμε, άλλα 20 λεπτά για να μας σερβίρουνε (σημειώστε ότι στο εστιατόριο εκείνη την ώρα ήταν 5 τραπέζια κατειλειμμένα όλα κι όλα) τα φαγητά που έφτασαν ήταν επιεικώς ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ.
Οι μερίδες ελάχιστες, οι καρμπονάρες (ο Θεός να τις πει καρμπονάρες δλδ) ήταν σκέτο μακαρόνι με ελάχιστο άψητο μπέικον και μια θεόγλυκη κρέμα γάλακτος (τόσο γλυκιά που ακόμα και ο γιος μου που είναι παμφάγο την άφησε λέγοντάς μου ότι δεν τρώγεται), οι σαλάτες μαραμένες με μια σος νερουλή που θύμιζε σος ροκφόρ. Το σέρβις εντελώς χάλια. Για 4 καρμπονάρες, 1 χάμπουργκερ και 2 σαλάτες πληρώσαμε 65 ευρώ.
Απορία 2η: Πως γίνεται σε τόσο προσεγμένο χώρο να μην έχουν φροντίσει για το εστιατόριό του και τον σεφ-μάγειρα?
Φύγαμε κατά τις 6 το απόγευμα, κατάκοποι και πεινασμένοι.
Θα ξαναπάμε σίγουρα, αλλά για το φαγητό μας θα προτιμήσω να πάρω κάτι δικό μου.