Πράγματα που μαθαίνει κανείς όταν έχει παιδιά

δεν υπαρχει αυτο Ευη ειναι απιστευτω........πω πω.............. εμενα το αδελφακι μ το εβαλε στην τουαλετα και τραβιξε το καζανακι για να το κανει μπανιο λεει..........

  ...... ...... Είναιοι πιο συνιθησμένες εκφράσεις μου όσον αφορά την μικρή μου και τα κατορθώματά της αλλά θα ήμουν άδικη αν πω πως δεν γελάω και με πολλά άλλα.

Ο Γιός μου όταν ήταν 5 χρ. πέταξε το σκύλο από το μπαλκόνι με μία σακούλα του Σ/Μ δεμένη στην πλάτη του. Τον έκανε λέει αλεξιπτωτιστή. Το αποτέλεσμα? Κάταγμα στο πόδι του ο σκύλος και μετά τον γύψο θεραπείες με λέϊζερ. Αχχ!! Τον είχα χρυσοπληρώσει αυτό τον σκύλο

  αφου τη γλητωσε το ζωο ,τυχερο ηταν.                                                                                                                                                                                                                                     

Καλά παιδιά γέλασα πάρα πολύ με όλα αυτά
Αυτό με το σκύλο το είχε κάνει ο αδερφός μου στο σκυλάκι μας, απ την ταράτσα, ευτυχώς που μέναμε σε μονοκατοικία. Τελικά το γιατρέψαμε και το στείλαμε στο χωριό. Βέβαια ήταν μικρούλης και επειδή είχαμε και γάτα που πήδαγε από δω κι από κει, θεώρησε ότι το κάνουν όλα τα ζωάκια Αααα στη γάτα μας έβαζε καρυδότσουφλα σαν παπουτσάκια στα πόδια της, για να την ακούμε όταν έρχετα έλεγε
Τα δικά μου δε σας τα λέω γιατί μάλλον θα με διαγράψετε. Χι χι

Η Δήμητρα κλείνει τα 3 στις 5 Μαρτίου:

Κολοτούμπα... τί κολοτούμπα δηλαδή, σχεδόν κατακόρυφο πάνω στον καναπέ και προσγείωση στο κενό ανάμεσα καναπέ - τραπεζάκι με τα πόδια και όρθια! Σαν τρελλή εγώ, σταμάτησε η καρδιά μου. Πάει λέω σκοτώθηκε - γέλαγε αυτή!
-Τί κάνεις εκεί παιδάκι μου, θα χτυπήσεις!
-Όχι καλέ... προσέχω!

Δεν εχω παιδια αλλα βρισκομαι συνεχεια μαζι τους λογω επαγγελματος.
Χθες το απογευμα ,φτιαχναμε μάσκες με πηλο και παρατηρω ενα κοριτσακι (6 ετων και μεγαλο  ακι) να χαζευει.
Οποτε της κανω την εξης ερωτηση:Ελα βρε Κατερινα τι κάνεις με τι μάσκα ?Που βρίσκεσαι?
Και μου απανταει βαριεστημενα :Αχxxxxx,στον κοσμο μου!!!!


Δευτερο περιστατικο την ιδια ημερα:Ζηταω απο τα παιδακια να μου φερουν παλιες εφημεριδες για να φτιαξουμε χαρτοπολτο.
Πεταγονται όλα και μου λένε οτι θα μου φέρουν πολλες εφημεριδες γιατι διαβαζουν οι μπαμπαδες τους κοκ.
Καποια στιγμη γίνεται ησυχια ,και ερχεται ενα κοριτσακι 6 μιση ετων και μου λεει:Κυρια μην ανησυχειτε για τις εφημεριδες ,εγω θα σας φερω πολλες ,ο μπαμπας μου εχει περιπτερο...
Μετα απο αυτο εκανα 5 λεπτα να συνελθω απο τα γελια

Είναι πολύ γλύκες οι ιστορίες μετά παιδάκια... 
Μα να σου πει "Όχι καλέ... προσέχω!"

Μερικά παιδιά παρουσιαζουν ψυχεδελεια......οταν βλεπουν κουκλοθέατρο......

Δειτε στο βιντεο τι τραβάει το αδερφάκι του .................. ψυχεδελικού δράστη....που μετα προσπαθει να "αυτοκτονήσει" με το .......... καθισμα

<a href="https://www.youtube.com/v/lObn4-td9BU" target="_blank">https://www.youtube.com/v/lObn4-td9BU</a>

και όπως παρατηρείτε είναι και τα δύο αγοράκια ....... ατελή όντα ρε παιδί μου, τι να πει κανείς   

ΜΠΑΒΟ ΝΕΝΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Αλήθεια είναι πολύ τερατάκια τα παιδιά αλλά γλυκά τερατάκια.

Διαβάζοντας τα προηγούμενα "κατορθώματα" θα σας πω τι έκανε και ο δικός μου "άγγελος". Η αλήθεια, είναι πάρα πολλά αυτά που θέλω να γράψω αλλά νομίζω πως θα χρειαστώ πολλές ώρες. Θα μείνω στα κυριότερα.

1. Είναι καλοκαίρι και έχουμε βγει βράδυ για φαγητό. Ο Γιάννης έχει τελειώσει την πρώτη δημοτικού. Η ταβέρνα είναι ενός φίλου και πιάνουμε την κουβέντα μαζί του. Ο Γιάννης γίνεται φίλος με άλλα παιδάκια από τα διπλανά τραπέζια και πηγαίνει για παιχνίδι στην πίσω αυλή της ταβέρνας, που έχει χώρο για τα παιδιά. Η βραδιά περνάει υπέροχα. Εμείς συζητάμε και ο Γιάννης παίζει. Τι καλύτερο! Φεύγουμε μετά τα μεσάνυχτα ευχαριστημένοι όλοι μας. Την άλλη μέρα πηγαίνω το Γιάννη για μπάνιο στη θάλασσα και πηγαίνω να πιω καφέ στην ταβέρνα του φίλου που είναι πάνω στο κύμα. Εκείνος μόλις με βλέπει βάζει τα γέλια. Τον ρωτάω γιατί και ευθύς αμέσως με πηγαίνει στην πίσω αυλή. Τι να δω!!! Ο γιος μου είχε βρει ένα μισόκιλο μαύρη μπογιά μαζί με ένα πινέλο και είχε βάψει όλο το μηχανάκι του φίλου μας. ΟΛΟ!!!!!!!!! Τιμόνι, σέλα, φώτα, φρένα, γκάζι... Ευτυχώς, ο Θοδωρής (ο φίλος μας) το πήρε είδηση το βράδυ, την ώρα που έκλεισε το μαγαζί, όταν πήγε να φύγει με τη μηχανή. Μόλις έκατσε πάνω δεν μπορούσε να κινηθεί γιατί απλά κόλλαγε. Η μπογιά δεν είχε προλάβει να στεγνώσει βλέπετε. Έτρεξε σε βενζινάδικο που είχε διανυκτέρευση και όλη τη νύχτα το έπλενε. Το καθάρισε αρκετά αλλά τα σημάδια είχαν μείνει... Όσο για τα ρούχα του, τα πέταξε. Εγώ του αγόρασα καινούρια και φρόντισα από εκεί και μετά να έχω το Γιάννη δίπλα μου στα εστιατόρια.

2. Είναι χειμώνας. Ο Γιάννης πηγαίνει στο νηπιαγωγείο. Κάποια στιγμή το απόγευμα, μου ζητάει να τηλεφωνήσει στον παππού του για να τον ρωτήσει αν μπορεί να κατέβει να παίξουν επιτραπέζια. Για να καταλάβετε, εμείς μένουμε στο δεύτερο όροφο και ο παππούς στο ισόγειο. Παίρνει τηλέφωνο και τον ακούμε που μιλάει με τον παππού και κανονίζει τη συνάντηση. Κλείνει το τηλέφωνο, μας ανακοινώνει πως ο παππούς τον περιμένει, βάζει ένα μπουφάν και κατεβαίνει. Περνούν μία δύο ώρες και ο Γιάννης δεν έχει γυρίσει. Ο άντρας μου παίρνει τηλέφωνο λοιπόν, για να του πει να ανέβει στο σπίτι πριν νυχτώσει. Το τηλέφωνο το σηκώνει ο πεθερός μου. Με έκπληξη μας ανακοινώνει πως ο Γιάννης δεν είναι μαζί του γιατί πολύ απλά ο ίδιος έλειπε από το σπίτι και γύρισε μόλις πριν λίγη ώρα. Εμείς κοντεύουμε να λιποθυμήσουμε. Εγώ κλαίω και ο άντρας μου δεν ξέρει τι να κάνει. Αποφασίζουμε να βγούμε να ψάξουμε στη γειτονιά. Αμέσως ο νους μας πηγαίνει σε ένα κοριτσάκι που μένει δίπλα μας και κάνουν παρέα. Παίρνουμε αμέσως τηλέφωνο και ω του θαύματος. Ο κύριος είναι εκεί και παίζει μαζί της. Όταν τον ρωτήσαμε με ποιον μιλούσε στο τηλέφωνο μας απάντησε πολύ απλά πως δε μιλούσε με κανέναν. Απλά έκανε ερωτήσεις και περίμενε λίγο για να φαίνεται πως μιλάει με κάποιον, όπως κάνουν στα σίριαλ.

3. Θα σας πω και την τρίτη και τελευταία, για σήμερα τουλάχιστον, ιστορία. Έχουμε αγοράσει στο Γιάννη (τριών ετών) ένα σετ εργαλείων, αγόρι γαρ. Εκείνος όλο χαρά, παίζει μαζί του νύχτα μέρα. Το αγαπημένο του εργαλείο είναι το σφυράκι. Όταν πηγαίνουμε για διακοπές στη γιαγιά, παίρνει και τα εργαλεία μαζί. Η γιαγιά μένει σε χωριό και ο Γιάννης θα μαστορεύει όλη μέρα στην αυλή. Κάποιο απόγευμα, ενώ εμείς πίνουμε καφέ στη βεράντα και ο Γιάννης παίρνει έναν υπνάκο, ακούμε έναν επαναλαμβανόμενο θόρυβο. Η μητέρα μου τρέχει να δει μήπως ξύπνησε ο Γιάννης από το θόρυβο αυτό. Και τι λέτε να αντικρίζει η έρμη η γυναίκα; Το Γιάννη να έχει μαστορέψει όλο το σαλόνι της με το σφυράκι του... Δεν είχε αφήσει μπράτσο για μπράτσο πολυθρόνας που να μην το κοπάνισε. Τάβλα η μάνα μου. Ακόμη το θυμάται και ανατριχιάζει...

Δέσποινα να'ναι καλά χιλιόχρονος ο γιόκας σου.

Είναι πολύ τυχερός γιατί τον μεγαλώνει μανούλα με απίστευτη υπομονή 

Εγώ και που τα διάβασα αυτά ίδρωσα (άσε που ένιωθα το εγκεφαλικό να κοντοζυγώνει).

Πάντως να ξέρεις τα παιδιά με τόσο ελεύθερο και δημιουργικό πνεύμα, στην ζωή δεν περνούν απαρατήρητοι (παρηγοριά  )

Πάντως να ξέρεις τα παιδιά με τόσο ελεύθερο και δημιουργικό πνεύμα, στην ζωή δεν περνούν απαρατήρητοι (παρηγοριά  )

Όσο για αυτό Κάτια μου, μην τα συζητάς...

 
πω πω πω τι μας περιμενει............!!!!!!!!!!!!!