Εγώ πάλι ένα πράγμα έχω να καταθέσω ....... όλα κι όλα οι παππούδες και οι γιαγιάδες είναι οι καλύτεροι
Που αλλού θα βρούμε ανέξοδες νταντάδες να τους πασάρουμε τα παιδιά και να πείθουμε και τον εαυτό μας ότι κάνουμε το καλύτερο γι αυτά!!!!!!!
Μιά χαρά είναι μην παραπονιέστε καθόλου γιατί θα ακούσετε το γνωστό ...... γιατί άσχημα μεγάλωσες εσύ που έγινες 2 μέτρα άνδρας / γυναίκα, υγιέστατος-η, έτσι σε μεγάλωσα εγώ για να είσαι εδώ εσύ σήμερα και να μου λες τι να κάνω με το παιδί σου. Σε ακούει και ο Θεός και ο κόσμος για να λένε τι αχάριστος -η έγινες.
Έλα μωρέ τώρα, πως κάνετε έτσι μια ψιλο-αλλαντιωσούλα ήτανε, στη χειρότερη περίπτωση ε κανένας κουβάς παγωτό-πατατάκια-γαριδάκια-σοκολάτες-γλυφιτζούρια-αναψυκτικά, κανένα πέντε-έξι-επτά-χίλια δεκαεπτά χατίρια, τίποτα νυχτερινοί ύπνοι κατά τις 11-12 έως και τρείς τέσσερις το πρωι γιατί το παιδί δεν ήθελε να κοιμηθεί, κανένα δύο-τρία - εκατόν τριάντα τρία ειδικά φαγητά (γιατί και σε σας τα ίδια έκανε και δεν πάθατε τίποτα), μερικές παρηγοριές του στυλ για όλα φταίνε οι άλλοι και ποτέ το παιδί γιατί "μάνα / πατέρας είσαι εσύ μωρέ που δεν υπερασπίζεσαι το παιδί σου", κάτι αντιγραφές - χάρτες - λεξιλόγιο-ορθογραφία γιατί παιδί είναι και θα μεγαλώσει και θα καταλάβει τις υποχρεώσεις του δεν είναι ανάγκη να μπαίνει από τώρα στα βάσανα, καμιά χιλιάδα δωράκια γιατί έφαγε, κοιμήθηκε, δε χτυπήθηκε κάτω, ήταν καλό παιδί, ήταν κακό παιδί και πρέπει να το καλωπιάσουμε κτλ κτλ, είσαμε να γίνει εκατό χρονών και βάλε είναι το-τα παιδιά και μαζεύουνε τα κρεββάτια-τα δωμάτια-τις σχολικές τσάντες-τα γραφεία-τα βρακιά από το πάτωμα-τα ρούχα από τις καρέκλες και είναι ατελείωτος ο κατάλογος. ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΜΕ να μεγαλώνουμε ανεύθυνους τύραννους που ευελπιστούμε να μεγαλώσουν και να γίνουν υπεύθυνα άτομα τα οποία θα υπολογίζουν τα δικαιώματα των γύρω τους και θα αναγνωρίζουν τις υποχρεώσεις τους.
και ξυπνήσαμε από την καρακοσμάρα μας και μας φταίει πάλι η κυβέρνηση, η παιδεία, το κράτος, οι φορείς κτλ κτλ κτλ κτλ γιατί όοοοοοοοοοοοολοι αυτοί δεν μπορούν να κάνουν αυτό που έπρεπε να κάνουμε εμείς ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΟΡΙΑ και ναι μας αρέσει ή δεν μας αρέσει αυτό δεν είναι στρατικοποίηση (που ανάθεμα το κεφάλι μας εμείς οι γυναίκες που χρησιμοποιούμε και τον όρο στρατιωτάκια και δεν ξέρουμε την τύφλα μας από στρατό) ΑΛΛΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ!!!!!!!!! Κατά τα άλλα μια χαρά είναι οι επισκέψεις στους παππούδες και τα παραμυθάκια και οι αγκαλιές και τα φιλάκια και η ζεστασιά και η αγάπη και η κατανόηση. Αυτός είναι ο ρόλος τους και όχι αυτός που τους αναθέτουμε εμείς ως άλλα ανεύθυνα μεγαλωμένα παιδιά.
Α ναι ξέχασα είχα και εγώ έναν υπέροχο παππού που με έμαθε πάρα πολλά και έχω ακόμη μία υπέροχη γιαγιά που το παιδάκι της έχει πάντα δίκιο και το μοσχομεγάλωσε (αυτή είμαι εγώ
) αλλά ευτυχώς που υπήρξαν και κάποια γεγονότα στη ζωή μου για να φάω τα στραπάτσα μου και να έρθω στα ίσια μου για να ξέρω τι να πράξω στα δικά μου παιδιά. Δυστυχώς αυτός ο κόσμος δεν είναι αγγελικά πλασμένος.
Αμ δεν είναι για γέλια για κλάματα είναι αλλά τι να κάνεις που αν αρχίσεις τα κλάματα θα πάρεις τη δουλειά από την ΕΥΔΑΠ