Κόκκορας αλανιάρης

 

Βρε παιδιά και εγώ δεν τρελαίνομαι για κόκορα αλλά με χυλοπίτες, με τραχανά , μπαρδουνιώτικος , μ΄ένα χοντρό μακαρόνι μια χαρά είναι. Και εγώ δεν τον μαρινάρω. Τον μαγειρεύω κατευθείαν και ψήνω ή σε χύτρα ή σε σιγανή φωτιά. Μόνο ψητός δεν γίνεται γιατί είναι σκληρός.
Πασταφλώρα μου δεν έφταιγε το κοκοράκι αλλά η συντήρησή του μετά το σφάξιμο.

Δηλαδή Βούλα μου: Κάντο μου λίγο λιανά;

Αποστολή εξετελέσθη 
Το κοκορόπουλο έγινε νοστιμότατο, μαλακό και έδεσε με τη σάλτσα του υπέροχα. Το δε χοντρό μακαρόνι του πήγαινε πολύ
Αφού τον έκοψα σε μερίδες, μαριναρίστηκε στο ψυγείο από βραδύς με κόκκινο κρασί, κανέλα δάφνη και μπαχάρια.
Το πρωί, τον σώταρα σε ελαιόλαδο κρεμμυδάκι και λίγο σκόρδο, τον έσβησα με το κρασί και τον σιγοέβρασα για δύο ώρες. Έπειτα του έριξα φρέσκια τομάτα, αλάτι, πιπέρι, λίγη ζάχαρη και άφησα μπόλικη από σάλτσα στη άκρη. Έβρασα τα μακαρόνια να κρατάνε αρκετά, τα σούρωσα και τα ξανάβαλα στη φωτιά με την περίσσια σάλτσα αυτή τη φορά, ανακατεύοντάς τα συνέχεια ώστε να την τραβήξουν. Ανακάτεψα τυράκι και σέρβιρα με τον κόκκορα. Πανδαισία!!!

Σας ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας, για μια ακόμη φορά με βγάλατε ασπροπρόσωπη