Χθες το βράδυ ξεκίνησε η νέα εκπομπή στον Άλφα με τον Έκτορα Μποτρίνι και αποφάσισα να μη τη χάσω (αφού χάνω το «κάτι ψήνεται»). Άραξα στον καναπέ μου και έβαλα Άλφα. Εκείνη την ώρα έδειχνε το «Πάμε Πακέτο». Την εκπομπή αυτή δεν την είχα δει ποτέ (αν και ξέρω ότι η μαμά μου δεν χάνει επεισόδιο).
«Εεεε», λέω μέσα μου, «ας την δω κι αυτή μέχρι να αρχίσει ο εφιάλτης».
Τι ήταν αυτό βρε παιδιά? Αυτό κι αν ήταν εφιάλτης.
Τόσο κλάμα κλάμα είχα να ρίξω από την εποχή του «Κράμερ εναντίον Κράμερ».
Σοκ πραγματικό! Το παληκαράκι το λυπήθηκε η καρδιά μου, τη μάνα... δεν θα ήθελα ποτέ να ήμουν στη θέση της.
Όσο για τον πατέρα... εεεε εδώ κολλάει «Τον πνίγεις στον ασβέστη».
Τέλος πάντων.
Αφού τελείωσε αυτή η ψυχοφθόρα εκπομπή που με άφησε ένα ράκος πραγματικό,
ξεκίνησε η νέα εκπομπή.
Τον Έκτορα Μποτρίνι δεν τον ξέρω προσωπικά, αν και έχει κάνει πολλές δουλειές με τον αδελφό μου και μου έχει πει πολύ καλά λόγια γι’ αυτόν.
Μου φάνηκε πολύ καλός και πολύ ευγενικός μπρος σ’ αυτά που έβλεπε και αντιμετώπιζε από τον ιδιοκτήτη του εστιατορίου.
Μου άρεσε πολύ που η εκπομπή καλύπτει όλες τις μέρες των αλλαγών και δεν μας αφήνει στα «κρύα του λουτρού» για να δούμε την συνέχεια στο επόμενο επεισόδιο.
Γέλασα πάρα πολύ με τον ιδιοκτήτη ο οποίος ήταν «επί παντώς επιστητού». Και ιδιοκτήτης, και σεφ, και διακοσμητής, και ο «σούπερμαν».
Δεν άφηνε τους ανθρώπους να κάνουν τη δουλειά τους. Αποκαλούσε τον Μποτρίνι «μάγειρα» και τον εαυτό του «σεφ».
Δεν έπιανε ούτε κουτάλα να ανακατέψει, παρόλα αυτά ήταν «σεφ».
Μάλλον στο εστιατόριό του δεν χρειαζόταν να αλλάξεις και πολλά πράγματα. Αυτός να έφευγε και όλα θα πήγαιναν ρολόι.
Εσείς το είδατε? Πως σας φανηκε?