Η..... ερώτηση της ημέρας !!!

Βεβαίως και διαχώρισα την θέση μου απέναντι και στους δύο με μία έξω από τα δόντια κουβέντα κατά την οποία υπέδειξα ότι με τις ευλογίες και τις πλάτες μου δεν προτίθεμαι να στηρίξω το φλερτ τους εφόσον έχω γνωρίσει την κοπέλα του κυρίου. Η σιωπηρή συμμετοχή είναι συνενοχή. Πρόκειται για ενήλικες και νοήμονες οπότε ας πράξουν όπως νομίζουν χωρίς όμως την συνδρομή μου. Αυτή ήταν και η πρώτη και τελευταία φορά που διαπληκτίστηκα (κατά μία έννοια) με την φίλη μου και σας πληροφορώ ότι η στάση μου προβλημάτισε τόσο τον φίλο του καλού μου ώστε εκείνο το ίδιο βράδυ που του μίλησα, εκμυστηρεύτηκε στον συνοδό μου ότι δεν μπόρεσε να κλείσει μάτι όλη νύχτα !!

Στο θέμα μας τώρα...θα έκανα μία ανοιχτή κουβέντα μαζί του....ή παίζει να υπάρχει άλλη ή υπάρχει άλλος λόγος που θα πρέπει να τον λύσουμε από κοινού γιατί θα μας αφορά και τους δύο..(αυτά βέβαια εφόσον έχω σιγουρευτεί ότι έχω καταλάβει σωστά τις προθέσεις του).....

Εάν ο προϊστάμενός σας ζητούσε την γνώμη σας για μία - μη παραγωγική αλλά κατά τα άλλα συμπαθητική - συνάδελφό σας, ποια θα ήταν η στάση σας ?

Δύσκολη περίπτωση, και πριν μερικούς μήνες καλέστηκα να μιλήσω για συνάδελφο, ο οποίος ομολογουμένως ήταν αδιάφορος, αμελής, και γενικά ανεπαρκής. Στην προκειμένη, τον κάλυψα όταν έκανε τα λάθη το ένα μετά το άλλο, αν και όταν είμασταν οι δυο μας τα άκουγε μαζεμένα. Όταν μου ζητήθηκε η γνώμη μου και ήξερα ότι μπορεί και να απολυόταν, παραδέχτηκα ότι κάνει λάθη, αλλά ζήτησα διακριτικά να μην αναφερθώ περαιτέρω, γιατί η θέση μου ήταν πολύ δύσκολη. Κι υτό γιατί, αφενός ο συνάδελφος έχει οικογένεια και μωρό παιδί, αφετέρου γιατί δουλεύω για τη συγκεκριμένη εταιρεία και πληρώνομαι για να συνεισφέρω στην καλή λειτουργία της.
Ευτυχώς, δεν επέμειναν, και τώρα έχω ήσυχη τη συνείδησή μου. Τουλάχιστον, απολύθηκε γιατί έφταιγε καθαρά εκείνος.


Ερώτηση: Εάν εσύ ή η σύζυγός σου δεν μπορούσε για ιατρικούς λόγους να κυοφορήσει, θα κατέφευγες στη λύση της δανεικής μήτρας;;;;;;;;; 

Κατερινάκι χαίρομαι που ήλθες στην παρέα !!!

Λοιπόν εάν είχα εξαντλήσει όλα τα περιθωρια με εξωσωματικές και λοιπές θεραπείες, θα έκανα μία γενναία κουβέντα με τον σύζυγό μου για το ενδεχόμενο να υιοθετήσουμε ένα παιδάκι...το θέμα της δανεικής μήτρας μου φαίνεται κάπως εγωϊστικό γιατί έρχεται να καλύψει ανασφάλειες του τύπου "το δικό μου γεννετικά παιδί κτλ" όταν είναι πιο γενναιόδωρο να δώσω την δυνατότητα σε ένα παιδάκι που ζει ήδη να μεγαλώσει μέσα στα πλαίσια μιας οικογένειας αντί στα ιδρύματα....
Επιπρόσθετα, ανακύπτουν και άλλα προβλήματα στην περίπτωση επιλογής "δανεικής μήτρας" του τυπου φυσική μητέρα και μητέρα ανάδοχος κτλ.

Εάν μαθαίνατε από φίλη/φίλο ότι ο σύντροφος/άντρας σας σας απατά τι στάση θα κρατούσατε ?

Καταρχήν, η στάση απέναντι στο φίλο ή φίλη θα ήταν φιλική και καλή, κανονική δηλαδή, και θα προσπαθούσα με τον τρόπο μου να μάθω εάν έχει κάποιες αποδείξεις ή ενδείξεις για το συγκεκριμένο ζήτημα.
Μετά, η στάση μου απέναντι στο σύντροφό μου θα παρέμενε ίδια, ενώ παράλληλα θα προσπαθούσα, πάλι με τον καλύτερο μου τρόπο και το ανήσυχο πια πνεύμα μου, να παρατηρήσω και να παρακολουθήσω τη συμπεριφορά και τη στάση του συζύγου για να δω εάν μπορώ εγώ να ανιχνεύσω εάν ισχύει κάτι τέτοιο.

Τι θα κάνατε εάν παρατηρούσατε το σύντροφό σας να ξοδεύει άφθονα χρήματα για τον εαυτό του και να κάνει το αντίθετο με εσάς; Να είναι "σφιχτός" και τσιγγούνης;

Καλώς το Μαράκι !!

Πιστεύω ότι δύσκολα θα συνέβαινε κάτι τέτοιο δηλαδή να είναι κανείς σπάταλος προς τον εαυτό του και τσιγγούνης προς την σύντροφό του...αυτό είναι ένα στοιχείο του χαρακτήρα που είτε το έχεις είτε δεν το έχεις ... δεν το εκφράζεις επιλεκτικά...εκτός εάν με τον τρόπο του ήθελε να μου δείξει ότι δεν με πολυγουστάρει...σε κάθε περίπτωση πάντως αποφεύγω τους τσιγγούνηδες ανθρώπους γιατί πιστεύω ότι αυτή η μιζέρια τους στα χρήματα τους χαρακτηρίζει και στα αισθήματα....οπότε μακριάααα.....

Εάν άθελά σας γινόσασταν μάρτυρας απιστίας του άντρα της καλύτερής σας φίλης με μία άλλη γυναίκα πως θα το χειριζόσασταν ?

Εγώ προσωπικά τσιμουδιά δεν θα έβγαζα... την έχω πατήσει συχνά πυκνά λέγοντας πράγματα (καλοπροαίρετα και με αγάπη) που ο άλλος δεν ήταν σε θέση να δει...

Συνεχίζω με την ίδια ερώτηση να δούμε κι άλλες απόψεις!

κι εγω δεν θα λεγα τιποτα....

ερωτηση: αν απατουσε εσας ο καλος και το βλεπε καποια φιλη σας
και δεν σας το λεγε .... αλλα μετα απο καιρο μαθαινατε οτι το ηξερε τι θα κανατε 

  γιώτα μου σε μια ηλικία 18-19 ετών πιθανών να φρίκαρα! τώρα όμως στην ηλικία των 33 θα καταλάβαινα ότι και η θέση της φίλης μου θα ήταν δύσκολη αν υπήρχε και γάμος στην μέση!

ερώτηση : πώς πιστέυετε θα αντιδρούσε ο σύζυγός/καλός σας αν μάθαινε ότι τον απατήσατε?

Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα αντιδρούσε εκείνος. Μπορώ όμως να πω πως θα αντιδρούσα εγώ σε μια τέτοια περίπτωση.
Ήρεμα... Απλά θα του μάζευα τα κουβαδάκια του για να παίξει πλέον σε άλλη παραλία.

Πως θα αντιδρούσατε αν σε ένα εστιατόριο βλέπατε την κυρία του απέναντι τραπεζιού να φλερτάρει ασύστολα τον σύντροφό σας?

Βασικά δεν νοιώθω υπεύθυνη για το ήθος και την συμπεριφορά κανενός άλλου παρά μόνο του εαυτού μου. Συνεπώς δεν θα έκανα κάτι περισσότερο από το να την κοιτάξω υποτιμητικά. Δεδομένου ότι και ο συνοδός μου θα ήταν κύριος, δηλαδή δεν θα είχε εμπνεύσει ή ενισχύσει με τον τρόπο του το φλερτ της, δεν θα ασχολιόμουν καθόλου.

Πως θα αισθανόσασταν εάν βρισκόσασταν σε μία παρέα μαζί με την πρώην κοπέλα του (σοβαρός δεσμός) συνοδού σας ?

[τα παιδιά λειτουργούν ως ανασταλτικός παράγοντας στη συγκεκριμένη απόφαση]

Όλα εξαρτώνται από το πώς έχει χειριστεί το θέμα ο σύντροφός σου καθώς και ποιο είναι το "feeling" που εισπράττεις εσύ από την κατάσταση . Εγώ, για παράδειγμα, δεν έχω κανένα πρόβλημα όταν βρίσκομαι στο ίδιο τραπέζι με την πρώην σύζυγό του.

Πάμε πάλι στην απιστία τώρα. Ας υποθέσουμε ότι ανακαλύψατε ότι ο σύζυγος υπήρξε άπιστος. Αυτό που θέλετε είναι να του τα μαζέψετε και να του δίνει μια ώρα αρχύτερα χωρίς να μπείτε στη διαδικασία ν'ακούσετε τίποτα, αλλά... τα παιδιά λειτουργούν ως ανασταλτικός παράγοντας στη συγκεκριμένη απόφαση?

Να σου πω Ράνια μου, συνήθως είμαι επιεικής με τους άλλους και αυστηρή με τον εαυτο μου κάτι το οποίο θα με έκανε έτσι κι αλλιώς να ακούσω την απέναντι πλευρά γιατί απιστία με απιστία διαφέρει...παίζουν κι άλλοι παράγοντες ρόλο όπως οι συνθήκες, ο τρόπος, ο χαρακτήρας της σχέσης που δημιουργήθηκε κτλ.

Έτσι λοιπόν δεδομένου ότι δεν θέλω να είμαι απόλυτη στην κρίση μου προς τους ανθρώπους γιατί κανένας δεν είναι αλάνθαστος - ανεξάρτητα με την ύπαρξη οικογένειας - θα προτιμούσα να πάρω τις αποφάσεις μου όντας νηφάλια και όχι υπό το βάρος του " εν βρασμώ ψυχής"...τώρα για την απόφαση αυτή καθ'αυτή δεν θα μπορούσα σε καμμία περίπτωση να την προκαταβάλω - αρνητικά ή θετικά - εξαρτάται και από τις περιστάσεις και από την στάση του άλλου και από την δική μου κατάσταση.
Πρωτίστως λοιπόν θα με ενδιέφερε η διατήρηση ή όχι αυτής της σχέσης και έπειτα η διατήρηση ή όχι αυτής της οικογένειας....θα ήταν πολύ δύσκολο να συνδυάσω παράλληλα μία αρρωστημένη σχέση με μία υγιή οικογένεια...

Ο εργοδότης σας σας καλεί ιδιαιτέρως και σας εκφράζει το παράπονό του για συνάδελφό σας ο οποίος κάνει ασύστολα chating στο internet...επίσης σας κοινοποιεί την πρόθεσή του να του μιλήσει και ίσως να τον/την απολύσει γι' αυτό....εσείς θα του μεταφέρετε την συζήτησή σας η όχι ? (σκεφτείτε ότι εάν του/της το εκμυστηρευτειτε θα γίνει αντιληπτό από τον εργοδότη σας δεδομένου ότι θα πάψει να κάνει chat...)

Θα το έλεγα κάπως καλυμμένα... με ένα ευγενικό υπονοούμενο...

Ερώτηση: Έχετε δημιουργήσει φιλίες στη δουλειά, ή οι σχέσεις σας είναι τυπικές στον εργασιακό σας χώρο?

Θα συνεχίσω την ενδιαφέρουσα ανταλλαγή απόψεων / ερωτήσεων μαζί σου Ράνια...

Οι επαγγελματικές σχέσεις μου με τους συναδέλφους στο γραφείο είναι εξαιρετικές...τώρα όσον αφορά τις διαπροσωπικές μας σχέσεις μάλλον θα έλεγα ότι αυτές περιορίζονται στον εργασιακό χώρο και στο επίπεδο της γνωριμίας.

Έχουμε βέβαια ανταλλάξει τηλέφωνα εκτός γραφείου και έχουν προκύψει και κάποιες κοινές έξοδοι αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε γίνει και φίλοι κι αυτό επειδή είμαι λίγο επιλεκτική στις φιλίες μου, οι καλύτεροί μου φίλοι δεν είναι πολλοί και προέρχονται από τα πρώτα μαθητικά μου χρόνια με σχέσεις που έχουν δοκιμαστεί και ξεπεράσει πολλά εμπόδια και δυσκολίες και ωστόσο έχουν αντέξει στον χρόνο

Δεν υπάρχει ωστόσο κάποια προκατάληψη στο θέμα σύναψης φιλίας μέσα από τον εργασιακό χώρο απλά δεν βρέθηκε μέχρι τώρα κάποια/κάποιος συνάδελφος με την/τον οποία/ο να προκύψει τέτοιο δέσιμο.

Παρόλα αυτά θα πρέπει να λάβουμε υπ'όψιν μας και τις εύθραυστες ισορροπίες μίας τέτοιας σχέσης δεδομένου ότι θα μπορούσε να επηρρεαστεί και από τις καταστάσεις και τις γενικότερες εντάσεις που ίσως συμβαίνουν στα πλαίσια μίας παράλληλης επαγγελματικής σχέσης.

Θα δεχόσασταν να εργαστείτε στο πλάϊ του συντρόφου σας (σε δική του επιχείρηση) ή θα προτιμούσατε να παραμείνετε στο σπίτι ή να βρείτε αλλού εργασία ?

[ερωτηση:ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ!!!]

νομιζω οτι πρεπει να απαντησω εγω σε αυτη την ερωτηση μιας και εργαζομαι στο πλαι του συζυγου μου σε δικη μας επιχειρηση.
η αληθεια ειναι οτι στην αρχη με επεκριναν πολλοι για αυτη μου την αποφαση δεδομενου οτι η επιχειρηση ηταν νεα δλδ δεν τη βρηκαμε απο κανεναν γονιο ουτε την αγορασαμε ετοιμη αλλα ηταν απο το μηδεν που λενε...
ετσι πολλοι κυριως απο το δικο μου περιβαλλον θεωρουσαν ανηκουστο να αφησω την πολυ καλη θεση και τον υψηλο μισθο που κατειχα εκεινη τη στιγμη σε μεγαλη πολυεθνικη για να ακολουθησω τον τοτε απλως φιλο μου....
εγω παλι παντα θεωρουσα οτι η εξελιξη ερχεται μονο μεσω του ρισκου.δεν ημουν ποτε της μονιμοτητας και της σιγουριας.
θεωρησα λοιπον σωστο να ακολουθησω τον ανδρα με τον οποιο σχεδιαζα να φτιαξω οικογενεια να τον στηριξω και να παρω το ρισκο μου ....
πολλοι μου ειπαν κια αν χωρισετε αυριο μεθαυριο...? ή τί θα ειστε ολη μερα και στο γραφειο και στο σπιτι μαζι...?και αν κατι δεν παει καλα οικονομικα πως θα ζησετε....?
ολα αυτα ευλογα ερωτηματα αλλα κανεις νομιζω δεν παει χαμενος...
αν εχεις ορεξη για δουλεια και ξεκινας κατι με σκεψη και προγραμματισμο δεν μπορει παρα να παει καλα..και βεβαια υπηρχαν και υπαρχουν δυσκολιες και βεβαια υπαρχε ιη ανασφαλεια και η οικονομικη αβεβαιοτητα του αυριο αλλα και μονο η ικανοποιηση της δημιουργιας κατι εξ ολοκληρου δικου μας μας αποζημιωνει καθημερινα...
εξαλλου εχει και πολλα θετικα ας πουμε ευελικτο ωραριο οταν χρειαζεται ,μπορω να χαζευω μαζι σας στο greekmasa χωρις να φοβαμαι μη με πιασει το αφεντικο.. ,τωρα με την εγκυμοσυνη και το μωρο δεν εχω το αγχος ποτε θα επιστρεψω στην εργασια μου και φυσικα εγω προσωπικα προτιμω να δουλευω και να παλευω για τα δικα μας συμφεροντα παρα για καποιου αλλου που ενδεχομενως να μην εκτιμησει και την προσφορα μου καποια στιγμη και να μου δειξει την πορτα..επισης δεν βαριεμαι να εργαζομαι με τον ανδρα μου ουτε αυτο νιωθω οτι φθιρει τη σχεση μας ισα ισα η χαρα του να πινεις το καφεδακι σου καθε πρωι στο γραφειο με τον καλο σου ειναι για μας το καλυτερο ξεκινημα...επισης οι κοινοι στοχοι και προβληματισμοι μας ενωνουν και μας φερνουν πιο κοντα.
οταν  μπαινουμε στο σπιτι σπανια συζηταμε τα της εταιριας και γενικοτερα χωρις να εχουμε βαλει ορια ή ορους τα πραγματα εχουν μπει απο μονα τους στη θεση τους..η δουλεια μας απασχολει οταν και οσο χρειαζεται μεσα στο σπιτι.
εξαλλου ο καθενας εχει αναλαβει κια διαφορετικα καθηκοντα και ετσι δεν μπλεκομαστε ο ενας στα ποδια του αλλου.
πλεον μετα απο 5 χρονια δεν μπορω να θυμηθω καλα καλα πως ηταν τα προηγουμενα χρονια που δουλευαμε χωριστα.
για να μη μακρηγορω αλλο αυτη ειναι η προσωπικη μου εμπειρια και με χαρα σας την κατεθεσα!!

ερωτηση:ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ!!!