Συμπόνοια και για τους γονείς της Χαράς που δεν ήξεραν στο τέλος τι να αισθανθούν. Ακόμα και η μάνα παρόλο που έφυγε ανέκφραστη από το νοσοκομείο... δεν νομίζω ότι εκείνη τη στιγμή αισθανόταν μίσος για την ανιψιά της.
Θεωρώ πως η μάνα της Χαράς έκλεισε τα μηχανήματα της Χριστίνας, ώστε να προκαλέσει στο πατέρα της τον ίδιο πόνο και απώλεια που προκάλεσαν και αυτοί οι 2 στην οικογένειά της.
Θυμηθείτε την αλλαγή στην έκφρασή της μόλις έφτασε στα αυτιά της ότι δολοφόνος είναι η ανιψιά της.
Εκείνα τα "γιατι;" που τη ρωτούσε ήταν γεμάτα μίσος κι εκδίκηση.
Όλοι έτρεχαν στο δωμάτιο της Χριστίνας να προσπαθήσουν να τη σώσουν από το θάνατο και η μάνα της Χαράς πλήρως δικαιωμένη ως αυτουργός αποχωρούσε αθόρυβα και με το κεφάλι ψηλά.
Αποστολέας
Εκτύπωση
Σύνθετη αναζήτηση
