Ετσι για να τα λέμε....

Κι εμείς θα πάρουμε το δωράκι χριστουγέννων  για το βαφτιστήρι. Λίγο αργά θα μου πείτε αλλά δεν προλαβαίνουμε αλλη μερα, ο σύζηγος δουλεύει και Σάββατα αυτο τον καιρό Καμιά ιδεα τι να πάρουμε για ρίξτε βρε κορίτσια. Είναι 6 μηνών αγοράκι

Μαρακι αυτο το παιχνδι οσα παιδακια ξερω το εχουν λιωσει..βεβαια απο 9 μηνων θα μπορει να μαζευει μονος του τις μπαλε ςνα τις βαζει μεσα αλλα θα το ευχαριστηθει και τωρα να βλεπει τα μπαλακια να πετανε..
https://www.hasbro.com/playskool/en_US/shop/details.cfm?guid=914499FA-6D40-1014-8BF0-9EFBF894F9D4&product_id=11457&src=endeca

Ευχαριστώ Μαργαριτούλα μου  Μου φαίνεται πολύ καλό και μαζί με κάποιο ρουχαλάκι καθαρίσαμε και με το αγοράκι μας

ΓΕΙΑ ΣΑΣ..ΛΙΝΑΚΙ ΠΟΛΛΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ..ΝΑ ΣΟΥ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ...

Εκτός απο το Λινάκι που στέλνει σε όλους χαιρετίσματα και τα φιλιά της να σας πω οτι έχθες έφτιαξα τους κουραμπιέδες μου και σήμερα θα φτιάξουμε μελομακάρονα με σιμιγδάλι της "πράσινης" Μαίρης 

Σας βάζω και φωτο απο τους κουραμπιέδες μας

Μαράικι τέλειοι οι κουραμπιέδες σου μπράβο σου, και του χρόνου με υγεία...

Μαρία πω πω τι ωραία κουραμπιεδάκια είναι αυτά
μου ρχεται να ορμήξω στη εικόνα delivery κάνεις?
Να είσαι καλά με την οικογένειά σου ,να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και του χρόνου με υγεία και καλή διάθεση
για γλυκές δημιουργίες

Μπράβο Μαράκι , λαχταριστοί οι κουραμπιέδες , καλή επιτυχία στα μελομακάρονα και του χρόνου με υγεία

Ευχαριστώ πολύ κορίτσια Να πω οτι η συνταγή για τους κουραμπιέδες είναι της Νίτσας και θα την βρείτε εδω (είναι λίγο πιο μπισκοτένιοι λόγω του αβγού αλλά αρκετα αφράτοι και πεντανόστιμοι) Ευχαριστούμε Νιτσάκι

delivery κάνεις?

δεν ξερω που μενεις βέβαια αλλά είσαι ευπρόσδεκτη να έρθεις να τα χτυπήσουμε 

Για τη συνταγή δε μπορώ να πω τίποτα γιατί είμαι σίγουρη ότι είναι άπαιχτη...
θα πω όμως για τη φωτό (τι άλλο...)
Καλά τέτοια συμμετρία, τέτοια αρμονία, τέτοια τελειότητα με έκαναν να πρασινίσω από τη ζήλια μου.
Εγώ γιατί όταν κόβω με κουπ ατ δεν βγαίνουν έτσι;
Μόλις πιάσω τον κουραμπιέ να τον μεταφέρω στη λαμαρίνα, τα δάχτυλά μου θα έχουν φάει σίγουρα τις γωνίες του αστεριού, τα πέταλα της μαργαρίτας και τις κορυφές των δέντρων...
Πως τα κατάφερες βρε Μαρία να βγουν έτσι τέλειοι; Σε καλούπι τους έβαλες;

Καλά τέτοια συμμετρία, τέτοια αρμονία, τέτοια τελειότητα με έκαναν να πρασινίσω από τη ζήλια μου.
Εγώ γιατί όταν κόβω με κουπ ατ δεν βγαίνουν έτσι;
Μόλις πιάσω τον κουραμπιέ να τον μεταφέρω στη λαμαρίνα, τα δάχτυλά μου θα έχουν φάει σίγουρα τις γωνίες του αστεριού, τα πέταλα της μαργαρίτας και τις κορυφές των δέντρων...
Πως τα κατάφερες βρε Μαρία να βγουν έτσι τέλειοι; Σε καλούπι τους έβαλες;

  τους πετυχημένους φωτογράφισα Μαίρη μου 

τους πετυχημένους φωτογράφισα Μαίρη μου 

Δλδ πόσους έχεις κρυμμένους στα υπόγεια (γερολαδά ) και δεν τους εμφανίζεις;

Δλδ πόσους έχεις κρυμμένους στα υπόγεια (γερολαδά ) και δεν τους εμφανίζεις;

  έχω πέσει κάτω 
Η συνταγή της Νίτσας ήταν ομολογουμένως πολύ βαρβάτη, τον ατέλειωτο είχαν οι κουραμπιέδες (πρέπει να έβαλα τουλάχιστον 6 ταψιά στο φούρνο ) και φυσικά δεν τους έκανα όλους με σχεδιάκια θα τρελενόμασταν (είχα και την κόρη μαζί για βοηθο) ασε που φοβόμουν μη ξυπνήσει το μωρό και πεινάει και δεν θα μπορούσα να θηλάσω οπότε οι υπόλοιποι έγιναν κλασσικοι στρογγυλοι με τα χεράκια μας

..ασε που φοβόμουν μη ξυπνήσει το μωρό και πεινάει και δεν θα μπορούσα να θηλάσω...

ααα δεν τα έχεις οργανώσει καλά.
Αν ξυπνούσε το μωρό θα είναι πανεύκολο να το θηλάσεις και παράλληλα να συνεχίσεις να δουλεύεις τους κουραμπιέδες.
1ον: Το μωρό στο ένα χέρι με το «μεμέ» στο στόμα (και ταϊζετε και δεν κλαίει)
2ον: Το άλλο χέρι στη ζύμη πλάθει κουραμπιέδες
3ον: Το δεξί μάτι ελέγχει την κόρη που πλάθει (και γεμίζει τον τόπο ζυμάρια) κουραμπιέδες.
4ον: Το αριστερό μάτι ελέγχει το φούρνο να μη καούν τα πρώτα.
5ον: Με το δεξί πόδι τραβάς την πόρτα του φούρνου
6ον: Με το αριστερό κρατάς πετσέτα και μόλις το δεξί ανοίξει την πόρτα, και τα δύο μαζί βγάζουν το ταψί...

τσ τσ τσ Μα είναι τόσο απλά όλα αυτά...

Αχ!! έτσι είναι οι μικρομάνες... με τα χρόνια όμως στρώνουν!!!

ααα δεν τα έχεις οργανώσει καλά.
Αν ξυπνούσε το μωρό θα είναι πανεύκολο να το θηλάσεις και παράλληλα να συνεχίσεις να δουλεύεις τους κουραμπιέδες.
1ον: Το μωρό στο ένα χέρι με το «μεμέ» στο στόμα (και ταϊζετε και δεν κλαίει)
2ον: Το άλλο χέρι στη ζύμη πλάθει κουραμπιέδες
3ον: Το δεξί μάτι ελέγχει την κόρη που πλάθει (και γεμίζει τον τόπο ζυμάρια) κουραμπιέδες.
4ον: Το αριστερό μάτι ελέγχει το φούρνο να μη καούν τα πρώτα.
5ον: Με το δεξί πόδι τραβάς την πόρτα του φούρνου
6ον: Με το αριστερό κρατάς πετσέτα και μόλις το δεξί ανοίξει την πόρτα, και τα δύο μαζί βγάζουν το ταψί...

τσ τσ τσ Μα είναι τόσο απλά όλα αυτά...

Αχ!! έτσι είναι οι μικρομάνες... με τα χρόνια όμως στρώνουν!!!

  Ζαλίστηκα ήδη 
Φαντάζομαι εσυ με τα δίδυμα ε ? (οταν ήταν μικρά γιατί τωρα σε φαντάζομαι με το ένα χέρι το βιβλίο της ιστορίας με το άλλο κουραμπιέδες και στον πάγκο ας υπάρχει και η γεωγραφία για παν ενδεχόμενο  ) 

και φυσικά να πω οτι αν μπορούσα να κάνω τα δυο τελευταια

5ον: Με το δεξί πόδι τραβάς την πόρτα του φούρνου
6ον: Με το αριστερό κρατάς πετσέτα και μόλις το δεξί ανοίξει την πόρτα, και τα δύο μαζί βγάζουν το ταψί...

θα γινόμασταν πολύ πλούσιοι