Χιούμορ επίκαιρο

 

Μου εστειλαν αυτο το  μαιηλ και σας το παραθέτω...διοτι νομιζω οτι εχει ...ενδιαφέρον!
----- Αδελφέ  Νίκο

 

Τα βλέπεις ; Τα βλέπεις που ανησυχούσες και έτρεμες σαν ψάρι όταν αρχίσαμε την επιχείρηση ;


"Θα μας λυντσάρουν! "                 .
"Θα μας κρεμάσουν στην πλατεία οικογενειακώς" .
" Ούτε τα παιδιά μας και οι γυναίκες μας δεν θα γλυτώσουν !"
" Απο το πρώτο λεπτό θα ξεσηκωθούν !"


Τίποτε απολύτως δεν έγινε . 'Οπως ακριβώς τα είχα προβλέψει . Τους τα πήραμε όλα και φύγαμε σαν κύριοι . Ακόμα θυμάμε την....
έκπληξη και την  αμηχανία στο πρόσωπο του οπαδού μας στο αεροδρόμιο . Η χώρα ήταν σε φάση "Σομαλίας" και εμείς με τις Samsonite , να περιμένουμε στην αίθουσα VIP το αεροσκάφος που θα μας έφερνε στον επίγειο                 παράδεισό μας , εδώ στην Καλιφόρνια                 .

Θυμάσαι που σου έλεγα 
 "Θαρθεί μια μέρα που θα τα θυμόμαστε και θα γελάμε"     ;


Λοιπόν αδελφέ Νίκο ,  η ημέρα ήρθε .
Η μπάζα ήταν καλή . Οχι μόνο εμείς αλλά και τα                 εγγόνια μας θα ζήσουν πλουσιοπάροχα . Ο μόνος κίνδυνος πια  βρίσκεται στην χοληστερίνη που περιέχει ο αστακός !
Θυμάσαι  τί αντίκρυσαν τα μάτια μας ( μέσα απο τις θωρακισμένες Mercedes) καθώς πηγαίναμε στο αεροδρόμιο ;
Μελαψούς μετανάστες να  λεηλατούν την πρωτεύουσα μετά την οικονομική κατάρρευση                 .
Παιδιά να περιφέρονται μόνα τους μέσα στα χαλάσματα ψάχνοντας τις δολοφονημένες μάνες τους .
Καπνοί παντού απο τα  σπίτια που καιγόταν .
Ορδές πανικόβλητων να λεηλατούν τα  super- markets .


Και στο αεροδρόμιο ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ να μην φωνάξει έστω κάτι εναντίον μας ! Ούτε ένα   "προδότες" ή "κλέφτες" ή "κρεμάστε τους" ! . Μουδιασμένοι όλοι και παράλυτοι μας έβλεπαν να φεύγουμε με τις βαλίτσες                 παραφουσκωμένες . Το διαισθανόταν οτι δεν θα μας ξαναδούν . Η  κωμωδία είχε τελειώσει . Ο θίασος ( με τις εισπράξεις ) έφευγε .  Οι θεατές θα μείνουν μόνοι να αντιμετωπίσουν την σκληρή  πραγματικότητα .

Τί θεατρικό και αυτό  !
Θυμάσαι ;
 Άρχισε το 1981 .
Τότε που "ο φίλος του λαού" ανέβηκε στην εξουσία .
"ΕΞΑΛΛΑΓΗ" φώναξε και τα πλήθη ρίγησαν . Ακόμη   και ψηφοφόροι "της επάρατης συντήρησης" τον ψήφισαν   !
Υπάλληλοι πήγαν την άλλη μέρα στη δουλειά με υπεροπτικό ύφος σίγουροι οτι η επιχείρηση του αφεντικού θα είναι πλέον δική τους !
Η "εξαλλαγή" μόλις είχε αρχίσει . Ο "λαός" έζησε                 στιγμές μοναδικής επαναστατικής μέθης . Καταλήψεις , απεργίες ,  πανώ , σημαίες ...
Ώσπου οι "κακοί καπιταλιστές" πήραν τα                 εργοστάσιά τους και τα πήγαν στην διπλανή χώρα .
Τα υπόλοιπα εργοστάσια έγιναν "κοινωνική ιδιοκτησία" . "Ο λαός είναι πάνω  απο τους θεσμούς" φώναζε ο "ηγέτης" και το πλήθος παραληρούσε                 .
Επιτέλους !
Είχε έρθει η "ώρα του λαού" .
Κανείς πια δεν  σε φακέλλωνε αν διάβαζες "ΕΛΕΥΘΕΡΟΣΤΟΜΙΑ" .
 Άλλωστε η "ΕΛΕΥΘΕΡΟΣΤΟΜΙΑ" και η "ΜΕΘΑΥΡΙΑΝΗ" ήταν πια η Εφημερίδα της Κυβερνήσεως . Ότι , γραφόταν εκεί ήταν νόμος απαράβατος . Τί αξία είχε πια η θεσμοθετημένη Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ;
 
 Ποιός  της έδινε σημασία ;

Το μέλλον διαφαινόταν  ακόμα πιο λαμπρό . Η πατέντα με το "μοτοσακό χωρίς γκάζια" θα   μας έφερνε αμύθητα πλούτη μόλις την αξιοποιούσαμε ( για την  ακρίβεια , δεν θα ξέραμε που να τα βάλουμε ! ) .
Κάποια στιγμή το θέμα αποσύρθηκε απο τα δελτία ειδήσεων .
Ποιός  έδωσε σημασία ;
Το αυνανικό αντιαεροπορικό "Κοροϊδάραμις" θα                 μας έφερνε αμύθητα πλούτη μόλις το βγάζαμε σε παραγωγή .
Κάποια στιγμή και αυτό αποσύρθηκε απο τα δελτία ειδήσεων .
Ποιός έδωσε σημασία ;

Σημασία είχε πλέον η ΑΤΑ ( Αγνώστου Ταυτότητος Αυνανισμός ) : Ανεβαίνουν οι τιμές ;   Σου ανεβάζω τον μισθό !
Ξανανεβαίνουν οι τιμές ; Σου ξανανεβάζω τον μισθό !
Κάποιοι ψέλλισαν "Μα οι τιμές ανεβαίνουν ακριβώς επειδή μας ανεβάζεις συνεχώς τον μισθό !"
Ποιός τους έδωσε σημασία ;

Τα σχολεία αλλάξανε .               
Τώρα όλοι πήγαιναν "για σπουδές" !
Δεν νοείται ο "αφέντης λαός"  να δουλεύει στα χωράφια και στις οικοδομές .
ΟΛΟΙ θα πάνε στο πανεπιστήμιο !
Τί και αν δεν χρειαζόμασταν τόσους                 "επιστήμονες" . Ποιός έδινε σημασία ;


Σημασία είχε πλέον η "δημοκρατία" . Ο αστυνομικός που είχε την αφέλεια να πυροβολήσει  τον κλέφτη άκουγε τα δελτία ειδήσεων να ανακοινώνουν την διεύθυνση όπου κατοικούσε ! Αν τολμούσε ας νοιαζόταν ξανά για το  καθήκον !


Ποιός έδινε σημασία στις βιομηχανίες που κλείνανε ; Αφού οι άνεργοι γινόταν αμέσως   δημόσιοι υπάλληλοι !
Ποιός αναρωτιόταν "Πού βρίσκετε τα λεφτά να πληρώσετε τόσους δημόσιους υπαλλήλους αφού δεν παράγει η χώρα   τίποτα ;"
Αυτά τα ερωτήματα δεν είχαν πλέον σημασία . Μόνο  αφελείς και γραφικοί ασχολούνταν με αυτά .
Αφού ο "ηγέτης" το είχε δηλώσει ξεκάθαρα : "Τα πήρα απο τους βιομήχανους                 !"


Και όταν αρχίσαν να διαρρέουν τα πρώτα μαντάτα για τις μεγάλες μάσες , ο "ηγέτης" είχε φροντίσει ώστε οι κομματικοί μηχανισμοί να έχουν έτοιμη την απάντηση που θα έδινε ο "λαός" στην "επάρατη συντήρηση" :  "ΦΑΓΑΝΕ ΑΥΤΟΙ ΑΛΛΑ ΦΑΓΑΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ !                 "


Κάποια στιγμή άρχισαν  να εμφανίζονται οι πρώτοι μετανάστες . Κακό μεν ( κάτι σαν να μην του άρεσε του "λαού" ) αλλά αφού οι μισθοί ντάγκα-ντάγκα                 ερχόταν κάθε 15νθήμερο , δε βαριέσαι  ...


Σαν τον Μιθριδάτη , ο "αφέντης λαός" συνήθιζε το δηλητήριο που αυξανόταν κάθε μέρα                 .
Οι μετανάστες ξεπέρασαν κάθε όριο ...
Η εγκληματικότητα  ξεπέρασε κάθε όριο ...
Η ανεργία ξεπέρασε κάθε όριο...
Τα σκάνδαλα ξεπέρασαν κάθε όριο...
Οι εθνικές ταπεινώσεις ξεπέρασαν κάθε όριο ...
Οι φωτιές ξεπέρασαν κάθε όριο...
Οι αρρώστιες ξεπέρασαν κάθε όριο...
Τα σκουπίδια ξεπέρασαν κάθε όριο ...
Οι πυρπολήσεις πατριωτικών  βιβλιοπωλείων ξεπέρασαν κάθε όριο ...
Οι "αναρχικοί" ξεπέρασαν κάθε όριο...


Κάποια στιγμή ( όταν παρατραβήξαμε το σχοινί ) και εγώ φοβήθηκα , το ομολογώ . Πήγα  στο πιο απομακρυσμένο νησάκι για να ανακοινώσω την χρεωκοπία της                 χώρας . Το σκάφος περίμενε έτοιμο να με φυγαδεύσει στην διπλανή χώρα άν οι στρατιωτικοί έκαναν κίνημα                 .

Τί κουτός που ήμουν !
Φύλλο δεν κουνήθηκε !
Τότε πήρα θάρρος για τα καλά .
Είπα μέσα μου "Μεγάλε , είσαι μεγάλος ! Κάνε ό,τι θέλεις !" .
Δεν σταμάτησα πουθενά : Αστυνομικοί , στρατιωτικοί , δημόσιοι  υπάλληλοι ... Τους κατεδάφισα όλους .
 Δεν άφησα ούτε μισθούς ,   ούτε συντάξεις , ούτε δικαιώματα ...
Απορούσα και απορώ πάντα με την ανθρώπινη βλακεία : Αυτοί που σκοτώνονται με τον γείτονα  για ένα εκατοστό οικοπέδου , με έβλεπαν να ληστεύω ασύστολα την                 χώρα τους και δεν μιλούσαν !


Πάντα οι ομοεθνείς μας με είχαν στο ψιλό :
"Περιορισμένης ευθύνης το καημένο..."
" Για οδοκαθαριστής καλός είναι αλλά για παραπάνω  δεν τραβάει το φουκαριάρικο..."
" Η καψερή η μάνα του , πώς αντέχει τέτοια συμφορά..."


Μόνο η μάνα μας  πείσμωσε και είπε "Τώρα θα δείτε , που το κοροϊδεύετε                 ..."
Πραγματικά , αν δεν ήταν η μάνα μας δεν θα είχαμε  αποτολμήσει τέτοιο έργο .
Δες τώρα όλους τους φαρμακόγλωσσους  : Εγώ , το "καημένο" , συνέτριψα το έθνος που ήταν προαιώνιος εχθρός μας . Το έθνος που πολεμούσαμε τρείς χιλιάδες χρόνια και  δεν μπορούσαμε να το κάνουμε ζάφτι ...
Τώρα όλοι "μούγκα" .  Ούτε "καημένο" ακούς ούτε τίποτα . Όλοι τεμενάδες μου κάνουν και έχουν καταπιεί την γλώσσα τους .


Το μεγάλο αστείο είναι οτι τώρα εκεί πίσω στην Αυνάνα , οι οπαδοί μας ακόμη  πιστεύουν οτι την χώρα την βούλιαξε η "επάρατη συντήρηση" !  Βλέπεις , αυτήν αφήσαμε να διοικεί τώρα .
Τώρα που τα παιδιά τους πεθαίνουν απο υποσιτισμό και οι πρωθυπουργοί τους είναι   μελαψά τέκνα μεταναστών , ακόμη θυμούνται με αγάπη τον "ηγέτη"  που τους "έδωσε να φάνε ψωμί" και βροντοφώναξε " Η Αυνάνα ανήκει                 στους Αυνάνες !" .


Τί τα θές , η ζωή    έχει πολύ πλάκα μερικές φορές .
Καλά που έπλασε ο θεός ( μας  ) τους βλάκες για να μας ψυχαγωγούν . Ειδικά εδώ στην βίλα στην                 Καλιφόρνια ( έχω καταπληκτική θέα στον Ειρηνικό , στο είπα ; ) η   ανία θα ήταν αφόρητη αν δεν είχα αυτά να θυμάμαι και να τα συζητώ με κάποιους πρωτοκλασσάτους ( τότε ) του "κινήματος" που  είχαν και αυτοί την ευστροφία να βγάλουν έγκαιρα τη μπάζα τους στο εξωτερικό και να αγοράσουν εδώ βίλες .
Είναι εδώ ο "FIVE SEASONS" , και ο "μαζί τα σπάγαμε" . Φυσικά δεν μπορούσαν να  λείπουν ( δικοί μας γαρ ) ο "ταϊβανέζος" , η σύζυγος του  τραγουδιστή ( χωρίς τον τραγουδιστή ! ) και ο ξάδελφός της ο  "φαστφουντάς" . Ο τελευταίος χώρισε την γυναίκα του ( Αυνανικής καταγωγής ) και συζεί με μια δικιά μας . Είναι και κανά δυό απο                 την περίφημη "γενιά του Πολυκαφενείου" ( ώρε πλάκες και μ\' αυτή  την ιστορία ! ) . Αυτοί ειδικά αποδείχτηκαν λυσσασμένοι για  "δημοκρατία" : Έχουν σπιτώσει κάτι πιτσιρικάδες ( δικούς μας )  και τον παίρνουν απο όλες τις μεριές !
Για τους άλλους , τους  ρομαντικούς και τους αφελείς ( που ξεμείναν πίσω ) πού και πού  μαθαίνω κανα νέο . Εκείνος ο αρχιμάλαξ , που έβαφε με μολύβι τα  μάτια του , έμαθα οτι είναι σε ψυχιατρείο . Ο άλλος , που το  έπαιζε αδιάφθορος , τον σπάσαν στο ξύλο κάτι πιτσιρικάδες ( αν  και προσπάθησε να κρυφτεί σε κάτι τουαλέττες ) και πέθανε                 .


Αδελφέ Νίκο
Όταν τελειώσεις την ιστορία με την πιτσιρίκα στις Μπαχάμες , σε περιμένω να τα πούμε απο κοντά ( φέρε και την σύζυγο ) . Αν δεν   κουράστηκες , ο Μεγάλος μας πρότεινε να ξανακάνουμε μια παρόμοια  δουλειά σε μια άλλη χώρα κάπου στην Κεντρική Αμερική ( δεν θυμάμαι τώρα το όνομα ) . Η χρηματοδότηση , ως συνήθως ,                 εξασφαλισμένη και οι ντόπιοι πράκτορες έτοιμοι . Σκέψου το                 .
Με φιλιά
Το "καημένο"

(Ο  νοών νοήτω  !!!!)
 
--

 

    Μπαίνει μια μέρα ένας Άνεργος μέσα σε ένα μαγαζί και ρωτάει τον ιδιοκτήτη
    αν υπάρχει δουλειά.

    - Βεβαίως και υπάρχει μια θέση. Κάθε εβδομάδα θα πρέπει να έρχεσαι τρεις
    μέρες και να είσαι εδώ δύο.. ώρες. Ο μισθός σου θα είναι 2500 ευρώ τον
    μήνα, με εταιρικό αυτοκίνητο, κινητό και μία ξανθιά μοντέλο γραμματέα.


    -Πλάκα μου κάνεις

    -Εσύ άρχισες !!!!!!!
     
     :-/ συγχυσμένος

Ένας νέος τελειώνει το Λύκειο και δεν έχει καθόλου όρεξη για Πανεπιστήμιο. Ο πατέρας του νέου, πλούσιος πολιτικός με μεγάλη δύναμη στην κυβέρνηση, απειλεί τον γιο του:
Δεν θέλεις να σπουδάσεις ρε τεμπελόσκυλο; Λοιπόν εγώ δεν συντηρώ κοπρίτες, γι' αυτό και θα δουλέψεις, κατάλαβες;..
Eχοντας την ισχυρή οικονομική και πολιτική θέση ο πατέρας κινεί τα νήματα για να βρει μία θέση στον γιο του.
Παίρνει στο τηλέφωνο τον Βενιζέλο (Υπουργό Οικονομίας):

Βαγγέλη, θυμάσαι τον γιο μου; Λοιπόν, τέλειωσε το λύκειο και ο τεμπέλης δεν θέλει να σπουδάσει. Θα μπορούσες να του βρεις μια θέση να αρχίσει να δουλεύει, μήπως εν τω μεταξύ βρει το δρόμο του και αποφασίσει να σπουδάσει; Το θέμα είναι να βρεθεί κάτι που θα τον κάνει να δουλέψει σκληρά, να μήν κάθεται και τα ξύνει. κατάλαβες;

Μερικές μέρες αργότερα ο Βενιζέλος λέει:
Ετοιμη η δουλειά για τον γιο σου. Δεξί χέρι του Προέδρου της Δημοκρατίας και 20.000 ευρώ το μήνα, τέλεια έτσι;

Tι λες ρε Βενιζέλο, αυτό είναι υπερβολικό. Πρέπει να τον αρχίσουμε πιο χαμηλά, και με τέτοια τρελλά λεφτά αυτός ο τεμπέλης θα γίνει χειρότερος.

Περνάει λίγη ώρα. Τηλέφωνο ο Βενιζέλος:

Φίλε του βρήκα κάτι πιο σεμνό. Ιδιαίτερος Γραμματέας Υπουργού. Ο μισθός είναι πιο σεμνός, μόνο 10.000 ευρώ το μήνα.

Οοοοοχι ρε Βενιζέλο. Μόλις που έβγαλε το Λύκειο. Δεν θέλω η ζωή του να είναι τόσο εύκολη με την πρώτη ευκαιρία. Θέλω να αισθανθεί την ανάγκη να σπουδάσει, κατάλαβες;

Την επόμενη μέρα:
- Φίλε, του βρήκα δουλειά ως Διευθυντής του Τμήματος Προμηθειών στο Υπουργείο Οικονομικών και ο μισθός θα είναι μόνο 6,000 το μήνα.

-Μα ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ρε Βαγγέλη, βρες μου κάτι πιο σεμνό, κάτι στα 600 με 700 ευρώ το μήνα.
- Μα τι λές τώρα, αυτό είναι αδύνατο.
- Γιατί;;;;;;;
- Γιατί αυτές οι θέσεις δίνονται μόνο με διαγωνισμό και χρειάζεται να έχει Βιογραφικό κάποιου επιπέδου, με τέλειες γνώσεις Αγγλικών, Πανεπιστημιακό Δίπλωμα, τουλάχιστον ένα Master ή PHD στο εξωτερικό, θέληση να δουλεύει υπερωρίες άνευ αποδοχών, και φυσικά προϋπηρεσία. Φίλε μου αυτές οι θέσεις των 600 ευρώ δεν βρίσκονται εύκολα.

Ένας νέος τελειώνει το Λύκειο και δεν έχει καθόλου όρεξη για Πανεπιστήμιο. Ο πατέρας του νέου, πλούσιος πολιτικός με μεγάλη δύναμη στην κυβέρνηση, απειλεί τον γιο του:
Δεν θέλεις να σπουδάσεις ρε τεμπελόσκυλο; Λοιπόν εγώ δεν συντηρώ κοπρίτες, γι' αυτό και θα δουλέψεις, κατάλαβες;..
Eχοντας την ισχυρή οικονομική και πολιτική θέση ο πατέρας κινεί τα νήματα για να βρει μία θέση στον γιο του.
Παίρνει στο τηλέφωνο τον Βενιζέλο (Υπουργό Οικονομίας):

Βαγγέλη, θυμάσαι τον γιο μου; Λοιπόν, τέλειωσε το λύκειο και ο τεμπέλης δεν θέλει να σπουδάσει. Θα μπορούσες να του βρεις μια θέση να αρχίσει να δουλεύει, μήπως εν τω μεταξύ βρει το δρόμο του και αποφασίσει να σπουδάσει; Το θέμα είναι να βρεθεί κάτι που θα τον κάνει να δουλέψει σκληρά, να μήν κάθεται και τα ξύνει. κατάλαβες;

Μερικές μέρες αργότερα ο Βενιζέλος λέει:
Ετοιμη η δουλειά για τον γιο σου. Δεξί χέρι του Προέδρου της Δημοκρατίας και 20.000 ευρώ το μήνα, τέλεια έτσι;

Tι λες ρε Βενιζέλο, αυτό είναι υπερβολικό. Πρέπει να τον αρχίσουμε πιο χαμηλά, και με τέτοια τρελλά λεφτά αυτός ο τεμπέλης θα γίνει χειρότερος.

Περνάει λίγη ώρα. Τηλέφωνο ο Βενιζέλος:

Φίλε του βρήκα κάτι πιο σεμνό. Ιδιαίτερος Γραμματέας Υπουργού. Ο μισθός είναι πιο σεμνός, μόνο 10.000 ευρώ το μήνα.

Οοοοοχι ρε Βενιζέλο. Μόλις που έβγαλε το Λύκειο. Δεν θέλω η ζωή του να είναι τόσο εύκολη με την πρώτη ευκαιρία. Θέλω να αισθανθεί την ανάγκη να σπουδάσει, κατάλαβες;

Την επόμενη μέρα:
- Φίλε, του βρήκα δουλειά ως Διευθυντής του Τμήματος Προμηθειών στο Υπουργείο Οικονομικών και ο μισθός θα είναι μόνο 6,000 το μήνα.

-Μα ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ρε Βαγγέλη, βρες μου κάτι πιο σεμνό, κάτι στα 600 με 700 ευρώ το μήνα.
- Μα τι λές τώρα, αυτό είναι αδύνατο.
- Γιατί;;;;;;;
- Γιατί αυτές οι θέσεις δίνονται μόνο με διαγωνισμό και χρειάζεται να έχει Βιογραφικό κάποιου επιπέδου, με τέλειες γνώσεις Αγγλικών, Πανεπιστημιακό Δίπλωμα, τουλάχιστον ένα Master ή PHD στο εξωτερικό, θέληση να δουλεύει υπερωρίες άνευ αποδοχών, και φυσικά προϋπηρεσία. Φίλε μου αυτές οι θέσεις των 600 ευρώ δεν βρίσκονται εύκολα.

τελειο ...Μαργαριτα!Ακριβως ετσι ειναι και μιλάω απο προσωπική εμπειρία..μη σου πω και στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα....

"Αγαπητέ Θεέ,

                  τον τελευταίο χρόνο μου πήρες:
                  τον αγαπημένο μου τραγουδιστή Νίκο Παπάζογλου
                  τον αγαπημένο μου συνθέτη Μανώλη Ρασούλη
                  ...τον αγαπημένο μου ηθοποιό Θανάση Βέγγο...

                  Απλά ήθελα να σου θυμίσω
                 ότι οι αγαπημένοι μου πολιτικοί είναι:
       ο Παπανδρέου, ο Παπακωνσταντίνου, ο Πάγκαλος,
ο Σαμαράς, η Παπαρήγα,
                 ο Καρατζαφέρης, ο Τσίπρας, η Μπακογιάννη ....
                 από βδομάδα θα σου πω και τους άλλους!!!!

[Οι New York Times πριν λίγο καιρό δημοσίευσαν την επιστολή μιας γιαγιάς 96 ετών (!) που απευθυνόταν στον διευθυντή της τράπεζας με την οποία συνεργαζόταν.Θα διαπιστώσετε ότι η Αμερικάνα γιαγιά και χιούμορ διαθέτει και εξυπνάδα και αν μη τι άλλο μας βάζει ...ιδέες.]

 

Οι New York Times πριν λίγο καιρό δημοσίευσαν την επιστολή μιας γιαγιάς 96 ετών (!) που απευθυνόταν στον διευθυντή της τράπεζας με την οποία συνεργαζόταν.

Θα διαπιστώσετε ότι η Αμερικάνα γιαγιά και χιούμορ διαθέτει και εξυπνάδα και αν μη τι άλλο μας βάζει ...ιδέες.

«Αγαπητέ κύριε, Σας ευχαριστώ που σφραγίσατε την επιταγή μου με την οποία σκόπευα να πληρώσω τον υδραυλικό τον περασμένο μήνα. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, δεν πρέπει να πέρασαν ούτε 3 νανοδευτερόλεπτα μεταξύ του σφραγίσματος της επιταγής μου και της αυτόματης κατάθεσης της σύνταξής μου από το δημόσιο!

Θα πρέπει να σας ευχαριστήσω και για το πρόστιμο των 30 δολαρίων που χρεώσατε το λογαριασμό μου ως πέναλτι για την ταλαιπωρία που προκάλεσα στην Τράπεζά σας. Η ευγνωμοσύνη μου ξεχειλίζει κυρίως γιατί με κάνατε να ξανασκεφτώ τους τρόπους με τους οποίους αντιμετωπίζω τα οικονομικά μου.

Έχω προσέξει πως κάθε φορά που προσπαθώ να επικοινωνήσω μαζί σας η μόνη μου παρηγοριά είναι η απρόσωπη και ασύμφορη οντότητα που έχει γίνει η Τράπεζά σας.

Από εδώ και στο εξής, όπως ακριβώς κάνετε κι εσείς, θα κάνω τις συνδιαλλαγές μου μαζί σας προσωπικώς.

Οι πληρωμές της υποθήκης και του δανείου μου δε θα γίνονται αυτόματα, αλλά θα φτάνουν στην Τράπεζά σας με επιταγή στο όνομα ενός υπαλλήλου, που θα ορίσετε εσείς. Να θυμάστε πως είναι αδίκημα να ανοιχτεί η αλληλογραφία που θα περιέχει την επιταγή από κάποιον άλλον και όχι από τον παραλήπτη.

Σας επισυνάπτω την αίτηση που θα πρέπει να συμπληρώσει ο υπάλληλος που θα ορίσετε. Σας ζητώ συγγνώμη για το 8σελιδο μέγεθός της, αλλά θα πρέπει να γνωρίζω γι' αυτόν όσα γνωρίζει η Τράπεζά σας για μένα.

Σημειώστε πως όλες οι πληροφορίες που αφορούν το ιατρικό ιστορικό του θα πρέπει να υπογραφούν από το αρμόδιο Υγειονομικό τμήμα, ενώ και οι πληροφορίες για τα οικονομικά του θα πρέπει να συνοδεύονται από τα κατάλληλα θεωρημένα αντίγραφα-ντοκουμέντα.

Στη συνέχεια θα πρέπει να εκδώσω ένα PIN, τον οποίο θα χρησιμοποιεί ο υπάλληλός σας στις συναλλαγές μαζί μου.

Λυπάμαι, αλλά δε θα είναι μικρότερο από 28 νούμερα - τόσα είναι και τα νούμερα που πληκτρολογώ κάθε φορά που καλώ το telephone banking και πρέπει να συνδεθώ με το λογαριασμό μου. Κι επειδή, όπως λένε, η μίμηση είναι η υπέρτατη κολακεία, επιτρέψτε μου να σας αντιγράψω!

Επιτρέψτε μου επίσης να σας γνωστοποιήσω και τα ακόλουθα. Όταν θα μου τηλεφωνείτε, θα πατάτε τα ακόλουθα κουμπιά:

1: Για να κλείσετε ραντεβού να με δείτε.

2: Για να με ρωτήσετε για μια πληρωμή που δεν έγινε.

3: Για να μεταφέρετε το τηλεφώνημα στο σαλόνι σε περίπτωση που είμαι εκεί.

4: Για να μεταφέρετε το τηλεφώνημα στην κρεβατοκάμαρα σε περίπτωση που κοιμάμαι.

5: Για να μεταφέρετε το τηλεφώνημα στην τουαλέτα σε περίπτωση που με καλεί η φύση..

6: Για να μεταφέρετε το τηλεφώνημα στο κινητό μου σε περίπτωση που λείπω από το σπίτι.

7: Για να στείλετε e-mail στον υπολογιστή μου, απαιτείται ένας μυστικός κωδικός, ο οποίος και θα σας αποσταλεί εν ευθέτω χρόνω.

8: Για να επιστρέψετε στο κύριο μενού και να ξανακούσετε τις επιλογές 1-7.

9: Για να διατυπώσετε κάποιο αίτημα ή παράπονο. Κατόπιν θα μπείτε σε αναμονή ανάλογα με την πληρότητα του αυτόματου τηλεφωνητή μου.

Καθ' όλη τη διάρκεια του τηλεφωνήματος θα παίζει χαλαρωτική μουσική.

Αν, ωστόσο, χρειαστεί να περιμένετε πολύ, λυπάμαι, αλλά ακολουθώντας και πάλι το παράδειγμά

σας, θα πρέπει να σας χρεώσω με ένα ποσό για τη διαδικασία.

Κλείνοντας, σας εύχομαι ένα ευτυχισμένο και λιγότερο κερδοφόρο νέο έτος.

Η ταπεινή σας πελάτισσα.»"

 

Συζήτηση μεταξύ Αμερικανού και Έλληνα

 

-We have Barack obama, Stevie wonder, Bob Hope and Johnny Cash

- We have Papandreou , no Wonder, no hope, no cash

 

Το νεο εντυπο της εφοριας....

πολύ καλό .. πραγματικά ότι μας έλειπε 

Το βάζω σε μεγαλύτερη φωτογραφία για να το μελετήσουμε  καλύτερα 

Ναι... και από δύο παιδιά και πάνω θα υπολογίζεται ως τεκμήριο πολυτελούς διαβίωσης - αφού μπορείς να τα ταΐζεις...

Εγώ θα απαντήσω με ένα σατιρικό που έγραψα πριν ένα μήνα περίπου.
Παρόλο που η ‘Πατρίς’ το δημοσίευσε, εγώ ντρεπόμουνα  να το ανεβάσω στο ΜΑΣΑ…
Πάρτε το λοιπόν, εγώ δεν φταίω… με παρασύρατε !!!

               
               ΦΟΡΟΣ  ΚΑΙ  ΣΤΟ
                   ΦΙΚΙ – ΦΙΚΙ
               (πιπεράτη σάτιρα)

Φόρο και στο φίκι-φίκι, θα ψηφίσουν στη βουλή
τέλος και δασμό θα βάλουν, στο δικό μας το πουλί.

Τίποτα δεν έχει μείνει, άλλο να φορολογήσουν
μοναχά το φίκι-φίκι, τα ταμεία να γεμίσουν.

Κι όταν το πουλί σφυρίζει, κι άμα γλυκοκελαηδεί
τώρα με τα νέα μέτρα, θα πληρώνει δηλαδή.

Με χρονόμετρο την ώρα, στο κρεβάτι θα μετράμε
κι ούτ’ ένα λεπτό στο βρόντο, δεν αξίζει να χαλάμε.

Ένα τάλιρο την ώρα, θά’ χει το κανονικό
θα μας κάνουν όμως δώρο, κι ένα προφυλαχτικό.

Και ανάλογα τη στάση, η ταρίφα θ’ ανεβαίνει
πάνω-κάτω και πλαγίως, καθιστοί ή ξαπλωμένοι.

Κι όποιος θέλει γλειφιτζούρι, και χωνάκι παγωτό
πρέπει φόρο να πληρώσει, και θα τό ‘χει και αυτό.

Κι αν φυσάς το παραδάκι, κι είσαι λίγο χουβαρντάς
μπαινοβγαίνεις όπου θέλεις, και κανένα δε ρωτάς.

Κι άμα είσαι μπατιράκι, θα τη βρίσκεις μοναχός
όπου κι όποτε γουστάρεις, να τη βγάζεις ατελώς.

Μα κι αυτό το μέτρο πάει, για το φιάσκο ολοταχώς
αφού δε μας κάνει κούκου, με την κρίση δυστυχώς.

                         Νίκος  Τσίγκος

Δεκαετία του ογδόντα - ενενήντα.


Το Έμπασυ στο Κολονάκι παίζει Σταμάτη Γαρδέλη
και Στάθη Ψάλτη.

 Ο Νίκος ο Αναστώ κάθεται στο Ντα Κάπο και
πίνει το δέκατο τρίτο καπουτσίνο,
oταν ένα Datsun γεμάτο καρέκλες σταματά στη μέση
της πλατείας.

Από μέσα  βγαίνει  ένας τύπος Σάντα Μπάρμπαρα (
το πολύ Μπράχάμι ),
πενηντάρης με χρυσό ρόλεξ, χρυσό δαχτυλίδι με
μαύρη πέτρα, φα- καντόρο στο
λαιμό και δυο ολόχρυσα δόντια που λάμπουν στο
μεσημεριανό ήλιο.

Ο Κώστας ο τροχονόμος διορισμένος το 81 από τον
Δροσογιάννη τον υπουργό
αρχίζει να φωνάζει:

-«Που παρκάρεις εδώ ρε φίλε , απαγορεύεται δε
βλέπεις; » και την ώρα που
είναι έτοιμος να του ρίξει την κλήση , του
πασάρει στη ζούλα μια
πεντοχιλιαρικούμπα ο τζίψι:

- «Για το καφεδάκι. Και πούσε, γαλονάτο
μπαλαμό, να μου προσέχεις την κούρσα
και το εμπόρευμα νταξ; ».

Και τότε όλο το Κολονάκι μένει με ανοιχτό το
στόμα.

 Απ' τη δεξιά πόρτα του Datsun ξεπροβάλλει μια
ξανθιά αλφαδιασμένη δίμετρη,
με ψηλές μαύρες γόβες , ξώπλατο, ξώβυζο, σχιστό
ζαρτιεράτο και δικτυωτό από
μέσα, Ααααβάδιστα αββασάνιστα φιδίσιο κορμί.
Μπροστά της η Πίππα Μίντλετον
δεν πιάνει μία.

Ο Νίκος ο Αναστόπουλος αφήνει τον δέκατο
όγδοο καπουτσίνο κι αναρωτιέται:

- «Πού το χτύπησε τέτοιο "παιδί"  ο τζίψι; Να
σκίσω τα Βερσάτσε μου».

Να μη μακρηγορώ , μπαίνουν χεράκι - χεράκι σε
ένα από τα γνωστά
κοσμηματοπωλεία του Κολωνακίου.

-«Τι θα επιθυμούσε ο. κύριος;», ρωτάει με λίγο
Κολωνακιώτικο φλέγμα ο
κοσμηματοπώλης .

- «Άκου μπαλαμό μάστορη , τέλω να κάνει ένα
ντώρο στο κοπέλα. Ενα
περιντέραιο μαλαματένιο να χει ντιαμαντάκι
σπέσιαλ».

-«Ο,τι επιθυμητέ αγαπητέ κύριε » αλλάζει ύφος
ο μάστορης μπαλαμός κι ανοίγει
μια κασετίνα:

- «Αυτό πως σας φαίνεται; Η τιμή του βέβαια
είναι γύρω στο 1.500.000
δραχμές...

- «Μα τι λέει, κύριος;», τα παίρνει ο Γύφτος.
«Είπα τέλω το καλύτερο που
έχεις. Πιάσε κάτι άλλο».

Με τα πολλά βρίσκουν το επιθυμητό κόσμημα .

- «Αυτό είναι το πιο ακριβό κόσμημα για το
λαιμό που έχουμε, αγαπητέ μου.
Είναι χειροποίητο από ατόφιο χρυσάφι, με
λεπτά ακατέργαστα διαμάντια και
τιμάται στα 30.000.000 δραχμές ».

«Σσσσσσσσωραίος », αναφωνεί όλος ικανοποίηση
ο Αθίγγανος. «Φόρα το μωρό μου
και πες μου αν σου αρέσει; »

Τρελαίνεται η μικρή τσαπερδονοκωλοσφυρίχτρα
καλλονή και συναινεί.

 Τότε βγάζει ο Γύφτος μια επιταγή 30
εκατομμυρίων δραχμών κι άλλη μια 5
εκατομμυρίων δραχμών. Και την αφήνει μπροστά
στον τρελαμένο κοσμηματοπώλη.

- «Η δεύτερη επιταγή γιατί; », ρωτάει .

- «Ενα μπουρμπουάρ να πιεις ένα καφεδάκι στην
υγειά μου», απαντάει με στιλ ο
δικός μας.

-«Κοιτάξτε κύριέ μου, δεν θέλω βέβαια να σας
προσβάλω, αλλά είμαι
υποχρεωμένος. να κάνω επιβεβαίωση στην
τράπεζα ότι οι επιταγές έχουν
αντίκρισμα. Είναι μια τυπική διαδικασία.
Καταλαβαίνετε. Και μιας και σήμερα
είναι Σάββατο δεν μπορεί να γίνει αυτό. Αν
θέλετε, αφήστε μου τις επιταγές,
πάρτε την απόδειξη και να έρθει η κυρία να
πάρει το κόσμημα τη Δευτέρα το
πρωί. Δώστε μου το τηλέφωνό σας να σας
ειδοποιήσω ο ίδιος προσωπικά».

-«Κανένα πρόβλημα!» Λέει ο Τζίψι.
-«Κούκλα θα έρθεις νωρίς τη Δευτέρα να γίνεις
πριγκιπέσσα. Δω το μπαλαμό
είναι φίνος».

Πάει ο κοσμηματοπώλης τη Δευτέρα το πρωί στην
τράπεζα. Νομίζω στην τράπεζα
Κρήτης του Κωσκοτά ...

Κι όχι μόνο είναι ακάλυπτη η επιταγή, αλλά δεν
υπάρχει δεκάρα τσακιστή.

Παίρνει το Γύφτο τηλέφωνο:

- «Συγγνώμη, κύριε δεν μπορώ να δώσω το κόσμημα
γιατί οι επιταγές είναι
ακάλυπτες ».

-«Έλα μωρέ , δεν πειράζει κράτα το κολιέ. ! Και
με το συμπάθιο για το
ταλαιπωρία και χίλια φχαριστώ. Χάρη σε σένα
εγκώ γκ*****  Σάββατο βράδυ.».


*Αγαπητέ αναγνώστη. Βάλε τώρα όπου Γύφτος τους
Έλληνες πολιτικούς, όπου
κοσμηματοπώλη την Ε.Ε. κι όπου γκόμενα τον
Ελληνικό λαό και θα καταλάβεις
την ουσία. Στο ρόλο του Νίκου Αναστόπουλου ο
Νίκος Αναστόπουλος.*