Τα σατιρικά

ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΦΕΥΓΕΙ

Τα ‘μαθες Κίτσο φίλε μου
πως το λιμάνι φεύγει
το παίρνουνε οι γερμανοί
οι τούρκοι και οι βέλγοι.

Απ’ την ΑΤΕ έγιν’ η αρχή
και τα ταχυδρομεία
και τώρα παίρνουνε σειρά
λιμάνια και πορθμεία…

…μετά τ’ αεροδρόμια
οι δρόμοι και τα τρένα
σε ξένα χέρια θα δοθούν
τα χάνουμε ένα-ένα.

Ξέφραγο αμπέλι γίναμε
και μπάτε σκύλοι αλέστε
κι αν είμαι υπερβολικός
‘μένα ας με συγχωρέστε.

Και επιβεβαιώθηκε
το «αγαπούλα πούλα!»
με άδεια του υπουργού
υπογραφή και βούλα.

Κι εμείς κοιμόμαστε βαθιά
καθόλου δεν μας νοιάζει
σαν να μην τρέχει τίποτα
και λέμε δεν πειράζει.

Νίκος Τσίγκος
(Πατρίς 29/8/12)

Μπράβο!

   Η ΑΠΟΦΡΑΔΑ ΜΕΡΑ

Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα
μαύρη θολούρα καταχνιά, απλώνει πέρα ως πέρα

γράφω και τρέμει η χέρα μου, και η καρδιά ραγίζει
και ένα δάκρυ μου καυτό, τα μάγουλα μου σκίζει

εφτά Νοέμβρη σήμερα, η μέρα αποφράδα
 στους ξένους παραδίδεται, πουλιέται η Ελλάδα

το τρίτο το χειρότερο, μνημόνιο ψηφίζουν
τη χώρα χεροπόδαρα, δεμένη τη χαρίζουν

χάνουμε την Πατρίδα μας, και την Ελευθερία
κι άλλη σελίδα μελανή, θα γράψει η Ιστορία

η γη του Μεγαλέξανδρου, και του Κολοκοτρώνη
γονατιστή διασύρεται, στενάζει και ματώνει 

κι οι τιμημένοι Έλληνες, να ζούνε ντροπιασμένοι
ταπεινωμένοι κατηφείς, και εξαθλιωμένοι

κλάψτε μικρά φτωχά παιδιά, κλάψτε κι εσείς μανάδες
συνταξιούχοι κι άνεργοι, κι εργάτες φουκαράδες

έρχεται πείνα φοβερή, φτώχεια και ανεργία
και θα βαθύνει η ύφεση, χωρίς αμφιβολία

ποτέ να μην ξημέρωνε, ετούτη η μέρα Θεέ μου
να ζήσω να μην έσωνα, να τηνε δω ποτέ μου

Νίκος  Τσίγκος

ΝΙΚΟΛΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΩΣ  ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΣ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ......ΟΜΩΣ ΕΣΥ  ΔΕΝ ΤΟΚΑΝΕΣ,,,,ΓΡΑΦΤΟΥΣ  ΛΟΙΠΟΝ, ΚΑΙ ΚΑΝΕ ΚΟΥΡΑΓΙΟ  ΕΣΥ ΚΑΙ   ΟΛΟΙ ΜΑΣ...ΝΑ ΘΥΜΟΥΜΑΣΤΕ ΠΩΣ ....

                                                                                       




                                                                                              ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ, ΖΗΤΩ  Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ!!

ΖΗΤΕΙΤΑΙ  ΛΑΟΣ

Λαός ζητείται με ψυχή, ιδανικά κι αξίες
δυναμικός, περήφανος, και με φιλοδοξίες…

λαός να έχει ανάστημα, ηρωισμό κι ανδρεία
λαός να θυσιάζεται, για την Ελευθερία…

λαός για να ξεσηκωθεί, να υψώσει το κεφάλι
ν’ αποτινάξει τη σκλαβιά, που τού‘χουν επιβάλει…

ένας λαός με τσαμπουκά, που να το λέει η ψυχή του
να μην ανέχεται ζυγό, και μύγα στο σπαθί του.

Λαός ζητείται τολμηρός, να αναλάβει δράση
προδότες και δοσίλογους, και κλέφτες να δικάσει…

τους νόμους και το Σύνταγμα, που τά’χουνε ξεσκίσει
και τη Δημοκρατία πια, να αποκαταστήσει…

λαός να υπερασπιστεί, το μέλλον των παιδιών του
το μέλλον της Πατρίδας του, το μέλλον το δικό του…

ένα λαό αντάξιο, να φέρει τ’ όνομα του
να τό’χει για καμάρι του, τιμή και καύχημα του…

να σέβεται και να τιμά, τους ήρωες προγόνους
την ένδοξη ιστορία του, απ’ τους αρχαίους χρόνους.

Ψάξτε παντού τριγύρω σας, όλοι σας κοιταχτείτε
κι όταν τον βρείτε πουθενά, κι εμένα να το πείτε.

Νίκος  Τσίγκος
   

Πολύ ωραίες οι μαντινάδες σας κ.Νίκο!Πάντα ειναι επικαιρες και αληθινές...

ΗΡΘ’ Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ

Ήρθ’ ο χειμώνας με βροχές, χιόνια και κρύο
κι αγκαλιασμένοι τώρα όλοι δύο-δύο
με μια κουβέρτα τυλιγμένοι μοναχά
να ζεσταθούμε προσπαθούμε τα φτωχά.

Αφού πια το πετρέλαιο κι η κηροζίνη
είδος πολυτελείας τώρα έχουν γίνει
προνόμιο για λίγους και για εκλεκτούς
για τους φραγκάτους και τους μεγαλοαστούς.

Κλάψτε μανούλες τώρα και φτωχά παιδάκια
και για να ζεσταθείτε τρίψτε τα χεράκια
κουκουλωθείτε με παπλώματα σωρό
για να μη γίνετε κασάτο παγωτό…

…κι αν τη γλυτώσουμε από την ασιτία
θα πάμ’ από καμία περιπνευμονία
ο πιο μεγάλος και ανίκητος εχθρός
είναι η πείνα με το κρύο σύμμαχος.

Καταραμένη ύφεση και ανεργία
η πείνα δεν μας έφτανε κι η αφραγκία
χωρίς πατρίδα, δίχως σπίτι και δουλειά
να τουρτουρίζουμε και μ’ αδειανή κοιλιά…

Κάντε κουράγιο και υπομονή μεγάλη
κι ως τον Απριλομάη όποιος θα τη βγάλει
ήρωας θα ‘ναι παλικάρι τυχερό
όποιος γλυτώσει απ’ της κρίσης τον καιρό.

Για όλα φταίν’ οι εθνικοί οι μειοδότες
ρουφιάνοι, μπάσταρδοι, αλήτες και κοκότες
όλου του κόσμου οι κατάρες να σας βρουν
και τα παιδόγγονα σας να το πληρωθούν…   

…αποφασίζουν και κανένα δε λογιάζουν
κι ένα περήφανο λαό καταδικάζουν
στην πείνα και στο κρύο να αφανιστεί
και η Ελλάδα απ’ το χάρτη να σβηστεί.

Μ’ αν κάνει κρύο έξω εμένα δε με νοιάζει
ούτε κωλώνω στη βροχή και στο χαλάζι
δίνω τη μάχη μου παντού κι όπου βρεθώ
και τίποτα δεν έχω ‘γω να φοβηθώ…

…πίνω ρακή να ζεσταθώ καθώς ισχύει
και παλτουδιά φορώ απ’ την αλληλεγγύη
πόλεμο κάνω αντιμνημονιακό
κι αγώνα αντίδρασης κι αντιστασιακό.

 Νίκος  Τσίγκος
12/1/13

POLY KALO!!!!

Η ΒΙΛΑ ΑΜΑΛΙΑ

Αχαρνών – Χέυδεν γωνία
είν’ η βίλα Αμαλία
κι έχει η βίλα Αμαλία
τη δική της ιστορία
για 22 χρόνια
φαγωμάρα και διχόνοια
η κατάληψη κρατούσε
και πολλούς παρενοχλούσε
οι αντίφα κι οι ανάρχες
κι είχαν όλο διαμάχες
μ’ όλο το κατεστημένο
το παλιό και ξοφλημένο
κ’ αναπτύσσανε φιλίες
κάνανε και συναυλίες
τύπωναν κι εφημερίδα
να μοιράζουν την ελπίδα.

Μιαν αυγή λίαν πρωία
μπούκαραν στην Αμαλία
100 και πλέον μπάτσοι
εν πομπή και παρατάξη
ήρθαν τα παλικαράκια
σαν τα χελωνονιντζάκια
εκστρατεία τεραστία
για ευρήματα αστεία
βρήκανε δυο-τρεις ντουντούκες
και καμπόσες στρακαστρούκες
και πολλά μπουκάλια άδεια
που τα πίνανε τα βράδια
από μπίρες κι από ξύδια
πεταμένα στα σκουπίδια
κι ένα-δυο ουίσκια μπόμπες
και πετρέλαιο για σόμπες

Βρήκανε σε μια κρυψώνα
του "Βασίλη τη σφεντόνα"
μερικά κοντάρια σκούπας
και στριφτά τσιγάρα στούκας
στην κουζίνα στο συρτάρι
μια σακούλα με θυμάρι
κι άλλη μια με χαμομήλι
που το πίνανε οι φίλοι
δυο ελβετικούς σουγιάδες
και τους κάνανε φονιάδες.

Τζάμπα χάσαν τον καιρό τους
κι άνθρακας ο θησαυρός τους
τη μια μέρα τους σύλληψαν
και την άλλη τους αφήσαν
επιχείρηση γελοία
για ευρήματα αστεία
γι’ αποπροσανατολισμό
και αντιπερισπασμό.

Υπουργέ Μπαϊραχτάρη
άντε κάνε μας τη χάρη
δώσε τους τη βίλα πίσω
μην το παίρνεις για καπρίτσο
νά ‘βρει η βίλα το ρυθμό της
και το Βήμα το παλιό της.

Νίκος Τσίγκος

ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΩΣ ΘΑ ΣΟΥ ΞΕΦΕΥΓΕ ΤΠ ΘΕΜΑ ΤΟΥΤΟ ΑΛΛΑ ΤΑ....ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΑ! ΕΥΓΕ!

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ, σε δρόμο ή πλατεία
βλέπω παντού τριγύρω μου, μόνο τρομοκρατία

έρημοι δρόμοι σκοτεινοί, λουκέτα κλειδωμένα
πωλούνται και νοικιάζονται, ρολά κατεβασμένα

κλείνουν πανεπιστήμια, δημοτικά σχολεία
νοσοκομεία καταργούν, μ, άνεση κι ευκολία

κι οι πτυχιούχοι νέοι μας, που ζουν στην ανεργία
να οδηγούνται βάρβαρα, στην αυτοεξορία

και στα συσσίτια ουρές, βλέπω τους πεινασμένους
απ’ τη ζωή απόκληρους, φτωχούς δυστυχισμένους

κι όταν λιποθυμούν παιδιά, από την ασιτία
ε, τότε αν δεν είναι αυτό, τί ‘ναι τρομοκρατία;

Και η Ελλάδα ολόκληρη, στο κρύο ξεπαγιάζει
χειμώνα δίχως θέρμανση, στη μπόρα στο χαλάζι

και το σβηστό καλοριφέρ, και τ’ άδειο πορτοφόλι
τρομοκρατία προκαλούν, με ζώνουν οι διαβόλοι

κι όταν χτυπάνε απεργούς, μ’ αστυνομοκρατία
άνεργους κι άπορους φτωχούς, είναι τρομοκρατία

και οι ειδήσεις των 8, είναι τρομοκρατία
κι οι φαρισαίοι ψιττακοί, που λένε τα δελτία

και όταν απειλητικά, το δάχτυλο κραδαίνουν
τρομοκρατία προκαλούν, τον πανικό μας στέλνουν

γκρεμίζουνε τα όνειρα, σκοτώνουν την ελπίδα
και στο βωμό του Μαμωνά, πουλάνε την Πατρίδα

καταπατούν το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία
φόβο σκορπούν και πανικό και την τρομοκρατία

τρόμος παντού και πανικός, φόβος κι ανησυχία
μεσ’ τη ζωή μας μπήκανε, κι έφυγ’ η ευτυχία

πέρασαν χρόνια αρκετά, να μάθω την αλήθεια
και δεν πιστεύω τώρα πια, άλλο στα παραμύθια.

Μονάχα αυτό το σύστημα, το σάπιο που πεθαίνει
τρομοκρατία προκαλεί, τρομοκρατία στέλνει.
Υ.Γ.
Καλά τα λέει ο λαός, κι ρήση η σοφή του
άμα ψοφά ο γάιδαρος, μακραίνει η απαυτή του!!!

Νίκος  Τσίγκος
(Πατρίς 9/2/2013)

ΣΊΦΟΥΝΑς ΕΙΣΑΙ ΦΙΛΕ ΜΟΥ...!!


ΤΟΥς ΠΗΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ...ΣΗΚΩΣΕΣ...!!!!

ΔΡΑΧΜΗ VS EURO

Κάποτε πριν 10 χρόνια, εποχή αλλοτινή
είχαμε το νόμισμα μας, τη δραχμή την ταπεινή

κι είχαμε με τη δραχμή μας, άνεση οικονομική
τη δραχμούλα τη δικιά μας, η δραχμή η ελληνική

τα παλιά καλά τα χρόνια, και τις μέρες τις παλιές
νέοι-γέροι είχαμ’ όλοι, από δυο και τρεις δουλειές

παίρναμε σουβλάκι-μπίρα, και δεν το ξεχνώ αυτό
δίναμε μια χήνα μόνο, και τα ρέστα παγωτό

και ζωή και κότα όλοι, την περνούσαμε που λες
με γιορτές-τσιμπούσια-βόλτες, και με αγορές πολλές

ρούχα, σπίτια και αμάξια, κινητά κι ακίνητα
δίχως δάνεια και κάρτες, μοναχά με μετρητά

κάναμε και ταξιδάκια, μ’ άνεση και ξενοιασιά
στην Ελλάδα στην Ευρώπη, και σ’ εξωτικά νησιά

κι είχαμε δουλειές με φούντες, και παράδες με ουρά
και σκορπούσαμε αβέρτα, αφειδώς στην αγορά

κι όποτε το χρειαζόταν, κάναμε υποτίμηση
κι όλα ήταν μέλι γάλα, μ’ ελαφρά συνείδηση.

Ήρθε όμως μία μέρα, μαύρη κι άραχνη στιγμή
κάνανε την ευρωζώνη, και μας βρώμισε η δραχμή

ήταν 2002, όταν ήρθε το ευρώ
νόμισμα υψηλής αξίας, λέγανε και ισχυρό

μα περάσανε τα χρόνια, κι όπως γύρισ’ ο τροχός
επαληθευτήκαν όλες, οι Κασσάνδρες δυστυχώς

δέκα χρόνια μεσ’ τη ζώνη, ήταν όντος ικανά
ήρθανε τα πάνω-κάτω, και πλακώσαν τα δεινά

ύφεση και ανεργία, φτώχεια και ξυπολυσιά
βουτηγμένοι μέσ’ τα χρέη, και μεσ’ την απελπισιά

είμαστ’ όμως ευρωπαίοι, και στη ζώνη του ευρώ
κι αν ψοφάμ’ από την πείνα, δεν αλλάζουμε πλευρό

κι όλα τα ευρωλιγούρια, και οι ευρωεραστές
ευρωλάγνοι, ευρωπλάνοι, κι οι ευρωδιεθνιστές 

τρέμουν μόνο στην ιδέα, έχουν άγχος τρομερό
να μη φύγουμ’ απ’ τη ζώνη, να μη χάσουν το ευρώ

κι έχουν δίλλημα μεγάλο, μέσ’ της κρίσης τον καιρό
θα πεινάμε στην Ελλάδα, με δραχμή ή με ευρώ;

το ευρώ του κεφαλαίου, εργαλείο των ληστών
που μας έκανε παρίες, κι όμηρους των δανειστών.

Νίκος  Τσίγκος
Πατρίς 12/2/2013


 

ΤΡΕΙΣ ΙΣΟΒΙΑ
            (επίκαιρη σάτιρα)

Σε τρεις φορές ισόβια, Βασίλη σε δικάσαν
στα λερωμένα χέρια σου, βραχιόλια σου περάσαν

η μοίρα πως σου τά ‘φερε, κι η τύχη η ρουφιάνα
στην κεφαλή σου ρίξανε, τόσο βαριά καμπάνα

ποτέ δεν το περίμενες, να πάθεις τέθοια νίλα
και να γενείς ρεντίκολο, ρεζίλι και ξευτίλα

κι έκανες μέγα σκάνδαλο, ρεμούλα και αβάντα
Βασίλη πρώην δήμαρχε, λαμόγιο με γραβάντα.

έφαγες, ήπιες, ξέσκισες, χωρίς να λογαριάσεις
πως θά ‘ρθει η ώρα κι η στιγμή, όλα να τα ξεράσεις

και τώρα ετοιμάζουνε, κατάσχεση να πράξουν
σε κινητά κι ακίνητα, για να σε ξετινάξουν.

Στις φυλακές των Διαβατών, τώρα θα πας ν’ αράξεις
να τρως να πίνεις ότι θες, κι όπως εσύ διατάξεις

σουίτα μ’ όλα τα κομφόρ, φρεσκο-ανακαινισμένη
για ‘σένα έχουν έτοιμη, εκεί σε περιμένει 

μετά να κάνεις έφεση, γουστάρεις και φερμάρεις
και με μικρότερη ποινή, μήπως τη σκαπουλάρεις.

Κρεμάλα με χοντρή τριχιά, έπρεπε να σου φτιάξουν
μπροστά στον Πύργο το Λευκό, εκεί να σε δικάσουν

εσέ και τα τσιράκια σου, όλους να σας κρεμάσουν
κι από τα Κάστρα τα ψηλά, να πα’ να σας πετάξουν 

 Υ.Γ.
Να μην ξεχάσω φίλοι μου, να συγχαρώ δημόσια
τους δικαστές που είχανε, καρύδια μα και κότσια !!!

Νίκος  Τσίγκος
Πατρίς 2/3/2013

                  ΠΑΡ – ΑΛΟΓΑ
                (επίκαιρη σάτιρα)

Μέσα στου κόσμου τα τρελά, και της ζωής παράλογα
ξέσπασε νέο σκάνδαλο, να μας ταϊζουν άλογα…

Ήταν στραβό κι ανάποδο, από καιρό το κλήμα
μα δυστυχώς δεν τό ‘φαγε ο γάιδαρος τι κρίμα

και πως μας τηνε φέρανε, δεν πήραμε χαμπάρι
φάγαμε εμείς το γάιδαρο, μαζί με το σαμάρι…

τον Ροσινάντε τον Ντορή, φάγαμε και την Ντόλυ
και τώρα χλιμιντρίζουμε, πρωί και βράδυ όλοι…

κι ο Αστραχάν κι ο Κεραυνός, γενίκανε κεφτέδες
κονσέρβες και αλλαντικά, και διάφοροι μεζέδες…

κι έχουνε βγάλει κόρνε-μπίφ, μ’ άλογο και γαϊδούρι
με δώρο ένα πέταλο, να τό ‘χουμε για γούρι…

κι η Μπέλα κι ο κυρ Μέντιος, και το Μικρό μου Πόνυ
ανησυχούν πολύ γιατί, η ώρα τους ζυγώνει…

κι αντί για να μειώνονται, θωρώ τους κάθε μέρα
οι γάιδαροι να αυξάνονται, τριγύρω πέρα ως πέρα.

Τώρα που συνηθίσαμε, κι έχουμε πάρει φόρα
θα φάμε όλα τ’ άλογα, και θα ‘πομείνει η Ντόρα…

και ο Αλογοσκούφης πια, που χάθηκε τι κρίμα
φοβήθηκε και κρύφτηκε, για να μην πέσει θύμα… 
 
κι όσο περνάει ο καιρός, μην έχουμ’ αυταπάτες
μετά θα πάρουνε σειρά, οι σκύλοι και οι γάτες.

Νίκος  Τσίγκος
Πατρίς 5/3/13