ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΟ ΠΗΛΙΟ.....

ΠΗΛΙΟ :ΤΟ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ, ΒΟΥΝΟ, ΒΟΥΝΩΝ ΚΑΜΑΡΙ.......

Οργιώδης βλάστηση που μοιάζει να ακουμπά στο νερό και κύματα που «χορεύουν» στο άγγιγμα των ανέμων του Αιγαίου –εξ ου και το όνομα της παραλίας– συνθέτουν ένα τοπίο που διατηρεί την εξωτική ομορφιά του, σε πείσμα της μόδας που το θέλει ένα από τα δημοφιλέστερα θέρετρα του καλοκαιρινού Πηλίου. Τιρκουάζ νερά χαϊδεύουν απαλά τη χρυσαφένια αμμουδιά που εκτείνεται σε μήκος δυόμισι χιλιομέτρων, υπό το άγρυπνο βλέμμα της Ζαγοράς, που είναι κτισμένη από πάνω της. Πριν βουτήξετε, ρίξτε μια ματιά στον πύργο του ναυαγοσώστη. Η κόκκινη σημαία που ανεμίζει εκεί σημαίνει ότι τα ρεύματα του Αιγαίου δεν αστειεύονται: προτιμήστε για λίγο την ξαπλώστρα, ή ρισκάρετε να βρεθείτε ξαφνικά στη Σκόπελο.

Στα πέριξ: Εξακόσια μόλις μέτρα από την παραλία του Χορευτού, οι Άγιοι Σαράντα, διαθέτουν εξίσου διάφανα, βαθυγάλαζα νερά, συνδυασμένα με ένα τοπίο σαφώς πιο απάτητο, με τη γοητεία του αυθεντικού που δίνει η απομόνωση από τα αδιάκριτα βλέμματα. Δύο ακόμη καλά κρυμμένες παραλίες στα πόδια της Ζαγοράς είναι η Ανάληψη και η Παρίσαινα –αναζητήστε το καταπράσινο μονοπάτι που κατηφορίζει από το χωριό. Απομακρυνθείτε μερικά χιλιόμετρα, και θα βουτήξετε στα σμαραγδένια νερά του Μυλοπόταμου, θα λιαστείτε στην κοσμοπολίτικη αμμουδιά του Αγίου Ιωάννη, θα απολαύσετε την –σπάνια γι’ αυτά τα μέρη– ησυχία της Νταμούχαρης.

ΠΗΛΙΟ : ΟΤΑΝ ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΑΚΟΥΜΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ.....

Διαμονή: Στον νησιώτικο Αίολο (τηλ.: 24260 22910, από 80 ευρώ το δίκλινο) στο Χορευτό ή στον low budget ξενώνα Ανάσα (τηλ.: , από 40 ευρώ το δίκλινο, 60 ευρώ τη high season) στη Ζαγορά.
Φαγητό: «Πειραγμένες» γεύσεις με έμπνευση από την ελληνική κουζίνα και σπιτικά μαγειρευτά –must οι πίττες– στο Κρίταμο, πάνω από την παραλία του Μυλοπόταμου. Τοπικές σπεσιαλιτέ –μη χάσετε το αγριογούρουνο– στο Μεϊντάνι και τα Οινομαγειρέματα, στη Ζαγορά.

ΠΗΛΙΟ
Ποιός δεν ονειρεύετε να πάει το ταξίδι του μήνα του μέλιτος στο Πήλιο.....

το Πήλιο, ενα μέρος που κάθε Έλληνα επιθυμει να επισκεφτει έστω μία φορα στη ζωή του.
Πολλοί είναι που ονειρεύμονται να κάνου το ταξίδι του μέλιτος στο Πήλιο. Και τους δίνω απόλυτα δίκαιο.
Δεκαπέντε χρόνια στο βουνό αυτό μου'χουν χαρίσει τα καλύτερα χρόνια τις ζωής μου
και τους καλύτερους φίλους.
Το χερσόνισο πλάϊ του Βόλου ενδιάμεσα θεσσαλονίκη και Αθήνα, η ασπίδα της Θεσσαλίας από το Αιγαίο έχει μία εντελός δική της ζωή. Αν είμαστε ευγενικοί μαζί του, θα μας χαρίσει την ομορφιά του.
Σας παίρνω μαζί μου λοιπόν, στη Ζαγορά στη βρειοανατολική πλευρά.

Πήλιο, αγαπημένο μέρος των Ελλήνων.

Δεν υπάρχουν πολλά μέρη σε αυτή τη πλευρά του Πηλίου που δεν ακούς νερό να τρέχει σε ρυάκια και ποταμάκια, σε καταράκτες και λιμνούλες. Τα δάση είναι γεμάτα καστανιές και οξιές και τεράστια παμπάλαια πλατάνια. Απο'δώ έρχονται τα γνωστά Ζαγοριανά μήλα και ο Αγροτικός συνεταιρισμός της Ζαγοράς είναι από τους πιο μεγάλους συνεταιρισμούς της Ευρώπης. Η πλαγιά γύρω από το χωριό θυμίζει χιονισμένο τοπίο κάθε άνοιξη όταν ανθίζουν οί μηλιές.

Εδώ στο Πήλιο θα καταλάβετε διαφορά στο κλίμα με άλλα μέρη της Ελλάδος. Έχουμε τέσσερης εποχές του χρόνου, χειμώνα με πολλά χιόνια, άνοιξη με εκρηκτική άνθηση και βλάστηση, καλοκαίρι με δροσιά στη Ζαγορά και τη ζέστη των νησιών στο Χορευτό και φθινόπωρο με όλα τα χρώματα της φωτιάς στα φύλλα των δέντρων, κίτρινο, πορτοκαλί, κόκκινό...

"Villa Gayanni" previous Villa Konstantinidis. Ενα παραδοσιακό αρχοντικό στη Ζαγορά έχει τρείς ορόφους και μοιάζει πιό πολύ με ένα μικρό κάστρο. Ο πρώτος και ο δεύτερος όροφος έχουν πολύ μικρά ανοίγματα/παραθυράκια ενώ ο τρίτος όροφος που χρησιμοπιόταν ως καλοκαιρινή κατοικία είναι μία ελαφρή κατασκευή με μεγάλα παράθυρα και μπαλκόνια και χύλινα δοκάρια για να υποστιρίξει τη σκεπή. Παραθυράκια με τζάμια βιτρό δίνει μία χαρακτεριστική ώψη στα σπίτια αυτά.
"Villa Drakopoulou", ne

Γύρο από το 19ο αιώνα αρχίζουν τα αρχοντικά να έχουν νεοκλασικά στοιχεία στην αρχιτεκτονική. Τα περισσότερα βλέπετε στο κεντρικό δρόμο του χωριού. Η αρχιτεκτονική τους μας διηγείται ίστορίες από παλιές εποχές που η Ζαγορά ήταν ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο με μεγάλη σημασία για την Ελλάδα. Σήμερα, πολλά είναι άδεια και εγκαταλελειμμένα.

Τα μεγάλα χωριά του Πηλίου είναι σαν αληθηνά μουσεία για λαϊκή τέχνη και αρχιτεκτονική. Τα αρχοντικά σπίτια όλων των εποοχών, οι εκκλισίες με τις χυλόγλυπτες εικονοστάσεις και τις θαυμάσιες τοιχογραφίες, τα καλερίμια, οι πλατείες με τα μεγάλα πλατάνια, οι πέτρινες βρύσες και οι πετρόχτιστες γέφυρες μας δημιουργεί ένα εξεραιτικό τοπίο.
Η φύση, τόσο άγριο, με καθόλου εύκολη πρόσβαση και με άφθονη πρασινάδα μέχρι τις παραλίες του Αιγαίου. Αυτή τη ανατολίκή πλευρά του Πηλίου γεμάτο ηρεμία και ησυχία, με γραφικά χωριά και μοναχικές παραλίες.

΄Ένα μοναδικό θάυμα - Πήλιο

Δεν υπάρχει γωνία εδώ που να μην ακούτε νερό να τρέχει, παντού θα βρείτε παλιές με πλινθόκτιστες βρύσες να δροσιστείτε.

Η μυθολογία λέει οτι εδώ στο Πήλιο έμαθε ο Ασκλήπιος τη τέχνη της ιατρικής από το Κένταυρο Χείρωνα.
Υπάρχουν πάνω από 2000 θεραπευτικά βότανα στο βουνό.
Ταξίδι γύρο του Πηλίου εδώ

Οι κορυφές του Πηλίου είναι το Πλιασίδη, 1548 μ, και ο Πουριανός Σταυρός, 1610 μ, στη βόρεια πλευρά του Βουνού.
Κόντά στη κορυφή θα βρείτε τις Αγριολεύκες, 1200 μ. Ένα αξιόλογο χιονοδρομικό κέντρο για σκί.
Το κέντρο έχει 6 πίστες και 5 λίφτ.
Πολλές φορές η χιονόπτωση εδώ πάνω φτάνει τα 2-3 μέτρα μέσα σε μία νύχτα το χειμώνα. Θέλετε περίπου μισή όρα με αυτοκίνητο από τη Ζαγορά να φτάσετε εδώ και να απολαμβάνετε τα αγαπημένα σπόρ, σκί, σνόου-μπόρντ, κρός-κάντρι σκί, ζεστή σοκολάτα, κόσμος....

Το χωριό μας, η Ζαγορά, βρίσκεται στη βόριο-ανατολική πλυρά του Πηλίου. Η Ζαγορά έχει μία σημαντική θέση στην ιστορία των Ελλήνων. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας η Ζαγορά εξελίχθηκε σε ένα σηματικό κέντρο εμπορίου και πολιτισμού. Η κύρια παραγωγή ήταν τότε η καλλιέργια και παραγωγή της μετάξης, που εξαγόταν από το λιμάνι του Χορευτού στην Ευρώπη, Αίγυπτο και Μικρα Ασία.

Η Ζαγορά είχε πλουτήσει και μπόρεσε να αγοράσει κάποια προνόμια από τους Τούρκους. Γι'αυτό το λόγο κατάφεραν να ανοίξουν σχολεία εδώ ενώ αλλού το ελληνικό σχολείο ήταν απαγορευμένο. Ο γνωστός ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης ο Ρήγας Φεραίος έκανε εδώ στη Ζαγορά τις σπουδές του. Το σχολείο του Ρήγα, "το Ελληνομουσείο" λειτουργεί σήμερα σαν λαϊκό μουσείο, με εκθέσεις για την ιστορία του τόπου αλλά και με εκθέσεις καλλιτεχνικών έργων.

Η πασίγνωστη βιβλιοθήκη της Ζαγοράς, που ξεκίνησε εδώ και βρίσκεται σήμερα
στο κέντρο της Ζαγοράς, φιλοξενεί σπάνια βιβλία και χειρόγραφα από τη πρώτη χιλιετία μ.Χ.

Στη Ζαγορά υπάρχουν τέσσερις συνοικισμοί και τέσσερις μεγάλες εκκλησίες. Στης μεγάλες πλατείες θα βρείτε πολλά εστιατόρια και ταβέρνες, καφετέριες και καφενία κάτω από τα παλιά τεράστια πλατάνια.

Εδώ θα απολαύσετε το τσιπουράκι σας με εκλεκτούς μεζέδες ή το σπετζοφάϊ με ντόπια λουκάνικα, κουνέλι, γίδα βραστί, κατσικάκι λεμονάτο και πολλά άλλα. Η πλατεία του Αγ. Γεωργίου είναι η πιό μεγάλη, με την πανέμορφι εκκλησία και τη διάσημη βιβλιοθήκη.
Το καλοκαίρι έχουμε τα πανηγύρια της Αγ. Κυριακής και της Αγ. Παρασκευής με παζάρι, μουσική και χορό.. .

Φυσικά υπάρχουν εδώ ότι θα χρειαστείτε για την άνεσή σας στη διαμονή σας στη Ζαγορά, ταχυδρομείο, τράπεζα, ΑΤΜ,
σούπερ-μάρκετ, Κέντρο Υγείας, ιδιωτικούς ιατρούς, οδοντίατρο, λεωφορεία, ταξί...κ.α.

15 λεπτά κάνει το λεωφορείο ή το αυτοκίνητο για τη Παραλία του Χορευτό. Ο δρόμος περνάει από τα περιβόλια των Ζαγοριανών με ελιές, μηλιές, πορτοκαλιές αχλαδιές, κερασιές καιι πολλά άλλα.
Το Χορευτό ήταν παλιά ένα σημαντικό λιμάνι για εισαγωγές και εξαγωγές. Σήμερα υπάρχει μόνο μία πεντακάθαρη μεγάλη παραλία.
Εδώ υπάρχουν επίσης πολλά δέντρα και λουλούδια, εστιατόρια, ταβέρνες, καφετέριες και μπαράκια τα καλοκαίρια. Μαγαζια, με φρέσκο ψάρι, φρεσκο ψωμί και πίτες και γλυκά. Ακόμα και το χειμώνα είναι ανοικτά μια-δύο ταβέρνες.

Και βόρεια και νότια από τη παραλία του Χορευτού υπάρχουν αρκετές μικρές όμορφες παραλίτσες συνδεμένες με μονοπάτια. Η θάλασσα είναι παντακάθαρη, οι παραλιες με χαλίκι ή άμμο και σχεδόν όλες οι παραλίτσες έχουν δέντρα στα οποία θα βρείτε σκιά ςτις ζεστές μέρες του καλοκαιριού.

www.villagayannis.gr

Πήλιο: Άγιος Λαυρέντιος

Το σαββατοκύριακο που μόλις πέρασε μας βρήκε στο Πήλιο στα πλαίσια του εορτασμού των γενεθλίων μίας από τις κοπέλες της παρέας. Φέτος σκέφτηκε να το γιορτάσουμε κάπου εκτός Αθηνών και έτσι οργανώθηκε η εκδρομή στο βουνό των κενταύρων και πιο συγκεκριμένα στον Άγιο Λαυρέντιο. Το χωριό αυτό είναι από τα λιγότερα γνωστά του κοσμοπολίτικου κατά τα άλλα Πηλίου, γεγονός που του δίνει αρκετά θετικά στοιχεία: έλλειψη πολυκοσμίας, χαμηλότερες τιμές, ελάχιστη κίνηση, διαθεσιμότητα δωματίων. Πρόκειται για ένα πολύ γραφικό χωριό, με πετρόκτιστα σπίτια, πλακόστρωτα σοκάκια. Βλέπει Παγασητικό κόλπο, απέχει 22 χλμ από τον Βόλο, άρα περίπου τρεισήμισι ώρες από Αθήνα και γύρω στις δύο από Θεσσαλονίκη. Με την ολοκλήρωση του περιφερειακού του Βόλου, δε θα μπαίνει ο επισκέπτης καν στην πόλη, γλυτώνοντας αρκετή κίνηση, αρκεί να ακολουθήσει σωστά τις πινακίδες.
Το χωριό βρίσκεται σε υψόμετρο 600 μέτρων και φυσικά είναι κατάφυτο. Χαρακτηριστικό που θα δει ο επισκέπτης φτάνοντας είναι τα πολλά ελιόδεντρα.

Η διαμονή μας είχε κανονιστεί για το Αρχοντικό Ζαρίφη 1716. Είναι το κτίσμα που ξεχωρίζει σ'αυτή την φωτογραφία και βρίσκεται στον πάνω μαχαλά του χωριού.

Επειδή οι περισσότεροι δρόμοι βρίσκονται στις παρυφές του χωριού, ο επισκέπτης αφήνει το αυτοκίνητο και προχωρά στα στενά σοκάκια με τα πόδια.

Η πρώτη εικόνα από τον ξενώνα, εντυπωσιακή. Παλιό αρχοντικό που έχει αναπαλαιωθεί κρατώντας όλα τα χαρακτηριστικά της πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής.

Η θέα βέβαια προς τον Παγασητικό καταπληκτική.

Μετά την πρώτη θετικότατη εικόνα από το εξωτερικό του ξενώνα, οι εκπλήξεις συνεχίστηκαν και μέσα. Το εσωτερικό του παλιού αρχοντικού είναι διαμορφωμένο καταπληκτικά. Εικόνες μπορεί κανείς να δει μπαίνοντας στην σελίδα του αρχοντικού. Στο ισόγειο βρίσκεται η υποδοχή, η κουζίνα, η τραπεζαρία και ο οντάς, όπου μπορεί κανείς να ξαπλώσει στις μαξιλάρες του πατώματος, να ζεσταθεί με το τζάκι, να πιει ποτά από το αυτοσχέδιο μπαρ και όλα αυτά σε ένα κλίμα που αποπνέει τον αέρα αρχοντιάς του κτίσματος. Τα δωμάτια το ένα καλύτερο από το άλλο με όλες τις ανέσεις. Η θέα από τον δεύτερο όροφο είναι επίσης πολύ καλή.

Οι ιδιοκτήτες του Αρχοντικού 1716 είναι ένα ζευγάρι, ο Βάγιος και η Μαρία. Πρόκειται για δύο ανθρώπους απίστευτα εξυπηρετικούς και ευγενικούς. Φαίνεται ότι αγαπάνε αυτό που κάνουν. Το πρωινό συμπεριλάμβανε εκτός από τα κλασικά και πίτες ψημένες από το προηγούμενο βράδυ από την Μαρία. Φυσικά το τζάκι άναβε κατά βούληση από τον Βάγιο, χωρίς κάποια επιβάρυνση. Και πέρα από όλα αυτά, οι τιμές είναι φυσιολογικές και χαμηλότερες από τα λοιπά τουριστικά μέρη του Πηλίου! Μετά από αυτή το ομολογουμένως πλήρες πακέτο, πιστεύω ότι το συγκεκριμένο αρχοντικό είναι σίγουρα προτεινόμενο για διαμονή! Σπεύσατε...
Το χωριό πήρε το όνομά του από το ομώνυμο μοναστήρι που βρίσκεται εκεί. Αξίζει μια μικρή στάση.

Πέρα από το καλό φαγητό που βρίσκει κανείς στις ταβέρνες του χωριού - δεν είναι και τόσες πολλές, οπότε μπορεί κανείς να δοκιμάσει παντού - επιβάλλεται το περπάτημα εκτός των ορίων του οικισμού. Υπάρχουν αρκετοί βατοί χωματόδρομοι. Τριγύρω βλέπει κανείς πλατάνια, καρυδιές και άλλα δέντρα.

Αυτή την περίοδο τα κάστανα βρίσκονται στο φόρτε τους. Παντού σ'όλη την διαδρομή βρίσκαμε αρκετά πεσμένα στο έδαφος. Δε χάσαμε την ευκαιρία να μαζέψουμε αρκετά.

Παρόλο που στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας είχαμε κακοκαιρία, σ'αυτή την πλευρά του Πηλίου είχαμε μόνο συννεφιά, η οποία έσπαγε σε μερικά σημεία δίνοντάς μας ωραίες εικόνες όπως αυτή. Στο κέντρο περίπου του Παγασητικού κάποιες ακτίνες του ήλιου τρύπωσαν μέσα από τα σύννεφα, χαρίζοντας θέαμα που δύσκολα αποτυπώνεται στον φωτογραφικό φακό.

Φτάνοντας στην άκρη της χαράδρας όπου βρίσκεται το χωριό, το διπλανό λαγκάδι ξεπρόβαλλε. Το πράσινο, το κιτρινωπό και το καφέ των φύλλων των δέντρων ετοιμάζεται να καταβροχθιστεί κυριολεκτικά από το λευκό της συννεφιάς που κατέβαινε.

Το τραγούδι λέει ότι το σύννεφο έφερε βροχή. Ευτυχώς η συγκεκριμένη ήταν τόσο ελαφριά που επέτρεπε να συνεχίσουμε τη διαδρομή μας. Και φυσικά, οι εικόνες που αντικρύσαμε μας αποζημίωσαν όσο δεν πάει...

Το ουράνιο τόξο ήταν τόσο κοντά που νόμιζε κανείς ότι θα μπορούσε να το πιάσει. Και όχι απλώς να το πιάσει, αλλά να τρέξει στις άκρες του να βρει το πιθάρι με το χρυσό που όπως λέει ο μύθος βρίσκεται εκεί.

Έτσι λοιπόν κύλησε ένα γεμάτο σαββατοκύριακο με καλή παρέα, πολύ φαγητό, αρκετό ποτό, φιλική εξυπηρέτηση και με σκέψεις ώστε την επόμενη φορά να κλείσουμε όλο τον ξενώνα για ακόμη μεγαλύτερο πάρτι.