Εντάξει, σε λίγο θα κόβουμε μισθό εδώ μέσα! Έχω μιάμιση ώρα που διαβάζω βρε κορίτσια, τις 20 περίπου σελίδες που γράψατε από την Παρασκευή ως σήμερα. Τι να προωτοθυμηθώ?
Veta τι εντυπωσιακή αλλαγή ήταν αυτή? Μπορώ να φανταστώ τη χαρά της κόρης σου!
noucca δεν υπάρχουν λόγια κορίτσι μου, με έκανες και έμεινα με το στόμα ανοιχτό
Όσο για τις απώλειες του άντρα σου, άσε, ομοιοπαθούσα. Με τον καλό μου ξεκινήσαμε μαζί τη δίαιτα το Μάρτιο. Ήθελε να χάσει και λιγότερα κιλά από μένα. Εγώ να παλεύω με τα γραμμάρια κι εκείνος να ζυγίζεται και να χάνει κάτι δίκιλα στη βδομάδα. Τελικά έχασε 11 κιλά σε ενάμιση μήνα και από τότε εγώ συνεχίζω να του μαγειρεύω ντουκανικά κι εκείνος συνεχίζει να μου κάνει πόλεμο νεύρων με πίτσες, χυμούς, ψωμιά και δε συμμαζεύεται. Κι αντί να μπει στην τρίτη φάση ο σκατούλης, το έχει γυρίσει στα απαγορευμένα...
katerinio μήπως να του κάνεις καμιά τσαχπινιά παραπάνω? Έτσι ώστε αν ζηλεύει, να του φύγει η ανησυχία και όπως είπαν και οι υπόλοιπες κοπέλες, να μπορέσει να συνειδητοποιήσει πόσο σημαντική είναι για σένα η προσπάθειά σου. Επίσης από μουστάρδα, χρησιμοποιώ φανατικά την ΕΚΜΑ απαλή. Δεν έχει ζάχαρη, έχει πραγματική γεύση μουστάρδας και είναι και ελληνικό προϊόν
katerinan apricot σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια για τη συνταγή του κέικ σοκολάτας, άπαιχτο έτσι? Νομίζω πως είναι ότι πιο νόστιμο έχω φάει σε ντουκανοκέικ. Τα εύσημα όμως πρέπει να τα δώσουμε στην
Andie που μου έδωσε την αρχική συνταγή από το αγγλικό site, την οποία και τροποποίησα. Επίσης
apricot τα noodles δε επιτρέπονται γενικά, επιτρέπονται μόνο τα shiratake noodles που παράγονται από τη ρίζα ενός φυτού. Είχε κάνει διατριβή πάνω σε αυτά ο Rastaman, τα δοκίμασε και η Άντυ νομίζω, αλλά οι απόψεις ήταν διχασμένες. Είχαμε γελάσει πολύ πάντως!
Καλωσήρθατε όλα τα παλιά και νέα μέλη, καλές απώλειες σε όλες και λίγη υπομονή. Εδώ είμαστε να στηρίζουμε η μια την άλλη.
Τα καλά νέα τώρα. Ξαναπήγα στην πατρίδα μου για ψήφο κι ενώ από την τελευταία φορά που πήγα πριν ένα μήνα έχω χάσει μόνο 2 κιλά, τώρα όλοι μου λέγαν πόσο αδυνάτισα και πόσο φαίνεται.
Τα άσχημα νέα: Αμάρτησα. Πρέπει να το παραδεχτώ πως έχω αρχίσει να κουράζομαι και γίνομαι πιο επιρρεπής. Το Σάββατο το βράδυ είχαμε πάει σε ταβέρνα σε έναν κήπο στην εξοχή, για φαγητό και για να δούμε την εθνική μας. Και νασου κάτι κολοκυθάκια και πατάτες τηγανιτές, και νάσου η φέτα το τυράκι το απόλυτο, και να σου η κρύα - κρύα - παγωμένη μπύρα στο τραπέζι και για να με πεθάνουν το αποκορύφωμα: Και να σου κάτι κοντοσούβλια φα-ντα-στι-κα
Δεν κρατήθηκα καθόλου. Προσπάθησα να αποφύγω τα τηγανιτά, έφαγα μόνο καναδυο πατάτες για τη μυρωδιά, αλλά το κοψίδι και τη μπύρα ρε κορίτσια, τους έδωσα να καταλάβουν
Και σα να μην έφτανε αυτό, πάμε και για ποτάκι μετά, το οποίο ποτάκι έγινε ποτάκια, ήπια τρία
τζιν και γύρισα σπιτάκι κατά τις 6 το πρωί! Και δε μπορείτε να φανταστείτε πόσο υπέροχα πέρασα και πόσο δεν το μετάνιωσα!
Επίσης 2 μέρες τώρα έφαγα γεμιστά με κιμά αλλά και με ρύζι
και τέλος πλάκωσα κάτι βερίκοκα απίστευτα από τη βερικοκιά ενός φίλου, αράντιστα, ωριαμσμένα πάνω στο δέντρο, τι να σας λέω τώρα. Ή εγώ είχα πολύ καιρό να γευτώ φρουτάκι, ή ήταν τα πιο νόστιμα βερίκοκα που έχω φάει ever!
Τεσπα για να μη σας τα πολυλογώ, σήμερα που επέστρεψα στην Αθήνα ζυγίστηκα και είμαι ακριβώς στα κιλά μου. Πάλι καλά. Το κακό είναι πως έχω αρκετά κιλά να χάσω ακόμη και πως ο ρυθμός απώλειας έχει μειωθεί. Λιγοψυχώ γιατί σιγά σιγά έχω βαρεθεί και τα ντουκανοφαγητά, δεν ονειρεύομαι γλυκά και παγωτά, ονειρεύομαι όμως τη σαλατούλα τη χωριάτικη με το λάδι, φασολάκια λαδερά, αρακά, όλα αυτά τα υπέροχα καλοκαιρινά φαγητά.
Πλιζ πλιζ πλιζ, κράξτε με λίγο γιατί είμαι σε οριακό σημείο. Πρέπει οπωσδήποτε να κρατήσω μέχρι τέλος Ιουλίου που θα πάω διακοπές και μετά να το ψάξω για τρίτη φάση. Θυμάμαι κι εσένα
Βαλεντίνα που μου τα έλεγες, ότι κι εσύ είχες κουραστεί μετά τα 10 πρώτα κιλά και με προειδοποιούσες... γι' αυτό σας λέω, κράξτε με...